της Καίτης Μυλωνά*

Μια συζήτηση, που ήδη γίνεται άτυπα και τυπικά με συναντήσεις διαφόρων συλλογικοτήτων, δηλώνει την ανησυχία και την αγωνία αλλά και τη διάθεση πολλών πολιτών να μην ξεχαστούν τα οράματα της Αριστεράς. Δηλώνει, επίσης, ότι όλο το πολιτικό σύστημα είναι φθαρμένο στις συνειδήσεις κάποιων πολιτών, και έτσι γίνεται επιτακτική η ανάγκη διαμόρφωσης/σχηματισμού μιας Πολιτικής Κίνησης που να απαντήσει στα επείγοντα προτάγματα του καιρού μας. Σ’ αυτή τη συζήτηση θα ήθελα να παρέμβω με κάποιες σκέψεις μου.

Τρέχουσα πολιτική κατάσταση

Ένα σκηνικό βαλτωμένο σε ελάχιστα ποσοστά γύρω από όλους τους κομματικούς σχηματισμούς. Με την τελευταία προσχώρηση στελέχους του ΠΑΣΟΚ στη Ν.Δ., γίνεται πλέον σαφής η στροφή της Ν.Δ. προς το Κέντρο, η οποία και απειλεί κυρίως την Κεντροαριστερά (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Α.). Η Ν.Δ. νοιώθει ότι δεν απειλείται από δεξιά, γι’ αυτό και κρατάει τον Βορίδη. Και τα 3 κόμματα δεν μπορούν να πάνε παραπάνω από τα ποσοστά που έχουν τώρα, ούτε και να πουν κάτι διαφορετικό από ό,τι λένε τώρα, πέρα από «ΘΑ» και ευχολόγια.

Η Ε.Ε. είναι σε πλήρη ανυποληψία και παρακμή, συρόμενη πίσω από τις ΗΠΑ με ηγέτες ανεπαρκείς που άγονται και φέρονται