Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Πρωταθλητικό αεροπορικό Σασπένς….





Aπό όλα τα παρά λίγο ή πραγματοποιημένα αεροπορικά ατυχήματα  με συναρπάζει αυτό που συνέβη στις Άνδεις, στις 13 Οκτωβρίου του 1973….Ως Ελεγκτής Εναέριας Κυκλοφορίας, που γνώρισε ή βίωσε επικινδυνότητες στον αεροπορικό χώρο, μπορώ  να συγκρίνω  το συμβάν των Άνδεων  μόνο με κάποιο αντίστοιχο του 1973, στο Σαρωνικό, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη παραλία της Βούλας. Ήταν στη διάρκεια μιας μεγάλης θύελλας το Δεκέμβρη, όταν το αεροπλάνο από κακή εκτίμηση του πραγματικού υψομέτρου  «έσκασε» πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας…Οι περισσότεροι επιβάτες άδειασαν ταχύτατα το αεροπλάνο – εκτός από ορισμένους που έμειναν σε αυτό και πέθαναν – και κολύμπησαν ως τη παραλία  ή περισυνελλέγησαν, ενώ ο πιλότος όταν έφτασε στη στεριά συνάντησε ένα ταξί, το πήρε και πήγε κατευθείαν στο σπίτι του !

Το ελληνικό ελικοφόρο του 1973 είχε εναέριο σασπένς, είχε επιθαλάσσιο σκηνικό, είχε μεγάλες αλλά όχι ολικές απώλειες, είχε τη παραδοξότητα ενός φευγάτου πιλότου…Όμως  στη περίπτωση των Άνδεων το ατύχημα και η εξέλιξή του ήταν πολύ πιο σύνθετα. Εκεί το αεροπλάνο φιλοξενούσε μια ομάδα ράγκμπι,  καθώς επίσης συγγενείς και φίλους των παικτών. Πολλοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους την ώρα της συντριβής,  ενώ οι επιζήσαντες πάλεψαν για να επιβιώσουν περισσότερο από δύο μήνες στις πολικές συνθήκες μιας  κορυφής, χρησιμοποιώντας μάλιστα σαν τρόφιμα τις παγωμένες σάρκες των  συνεπιβατών τους….

Ο Nando Parrado ήταν ένας από τους επιζήσαντες και  κανιβαλίσαντες  , που μάλιστα κατέγραψε τα συμβάντα  στο βιβλίο του «Θαύμα στις Άνδεις». Γι αυτή τη τρομερή υπόθεση σωτηρίας, που συνδύασε τα πιο αντίξοα περιβάλλοντα, μια συγκλονιστική απόδραση από τον ορεινό κλοιό και ένα πρωτοφανές ξεπέρασμα βασικών ταμπού της ανθρώπινης ύπαρξης,  θα μιλήσει στο ελληνικό κοινό την Πέμπτη 31 Μαΐου, στο αμφιθέατρο του Κολεγίου Αθηνών, με διοργάνωση από τη Linkage Greece.  


Σε  μια συνέντευξη που έδωσε στο newsbeast.gr,  ο Nando Parrado μίλησε για τη ταινία που γυρίστηκε σχετικά με  την συγκεκριμένη υπόθεση της σωτηρίας  .

«Είναι πολύ δύσκολο να συμπεριλάβεις 72 ημέρες και νύχτες, 16 επιζήσαντες, 29 νεκρούς, 10 ημέρες πεζοπορίας στις Άνδεις… Σε μιάμιση ώρα! Ωστόσο, ό,τι δείχνει η ταινία είναι ακριβές».


Πώς αποφασίσατε να γράψετε ένα βιβλίο για τα όσα συνέβησαν στις Άνδεις, τόσα χρόνια μετά τα γεγονότα….;

« Ήταν ένα βιβλίο που έγραψα για τον πατέρα μου, σαν δώρο για τα 90ά του γενέθλια. Εάν διαβάσετε, πίσω από τις λέξεις, θα δείτε ότι πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο από το γιο στον πατέρα που του έσωσε τη ζωή με τα όσα του δίδαξε».

- Όταν μάθατε την 11η ημέρα ότι οι επιχειρήσεις διάσωσης θα σταματήσουν, πώς αντιδράσατε; Τότε αλλά και άλλες φορές έπειτα, πού βρήκατε το κουράγιο να συνεχίσετε τις προσπάθειες να σωθείτε παρά τις δυσκολίες που παρουσιάστηκαν;

«Ήμουν πολύ, πολύ, πολύ τρομαγμένος και θλιμμένος. Δεν βρήκα το κουράγιο, ήταν η μόνη μου επιλογή. Παρέμεινα πολύ τρομαγμένος».-

 Πόσο εύκολο ήταν για εσάς προσωπικά η απόφαση να τραφείτε με τα σώματα των νεκρών συνεπιβατών; Αντιμετωπίσατε κάποιο ηθικό δίλημμα ή -λόγω της προηγηθείσας και αποτυχημένης προσπάθειας να βρείτε οτιδήποτε άλλο- «μιλούσε» το ένστικτο της επιβίωσης; Η απόφαση αυτή, θα λέγατε ότι ήταν ενστικτώδης ή κατόπιν λογικής σκέψης, βάσει ενός ορθολογισμού;

«Δεν υπήρχε επιλογή, δεν υπήρχε δίλημμα, καθαρός ρεαλισμός και μια μείξη ενστίκτου, πραγματισμού και ορθολογισμού». 

Συναντήσατε ποτέ τους συγγενείς των συνεπιβατών σας; Πώς σας αντιμετώπισαν; Τι τους είπατε;

«Ναι πολλές φορές. Δεν με αντιμετώπισαν ποτέ με οτιδήποτε άλλο πέρα από μια ζεστή αγκαλιά. Και βασικά, είχα συγγενική σχέση με τους συνεπιβάτες, καθώς η μητέρα και η αδελφή μου πέθαναν στο δυστύχημα».-

Υπήρχαν κάποιος που αναδείχθηκε σε αρχηγός της ομάδας; Αν ναι με ποιο τρόπο έγινε αυτό; Ξεχώρισαν μέσα από τους υπόλοιπους, αναζητήθηκε από τους επιζήσαντες κάποιος που μπορούν να βασιστούν πάνω του για να τους σώσει;

«Τρεις, υπήρχαν τρεις ή τέσσερις αρχηγοί, οι υπόλοιποι ακολουθούσαν σαν μια τέλεια ομάδα. Οι αρχηγοί αναδείχθηκαν εξαιτίας της κατάστασης και της συμπεριφοράς του υπό συνθήκες πίεσης. Δεν ήταν εκλεγμένοι. Δεν ήθελα να πεθάνω εκεί, έτσι αποφάσισα ότι θα προσπαθήσω για το αδύνατο… Κάτι που ήταν καλύτερο από το να κάτσω κάτω και να πεθάνω, με έναν αργό θάνατο. Εάν αυτό είναι αρχηγός… Βασικά, ίσως είμαι αρχηγός της ίδιας μου της ζωής, κυρίαρχος του δικού μου πεπρωμένου».

Σήμερα, διατηρείτε σχέσεις με τους υπόλοιπους επιβάτες της πτήσης;

«Ναι πολύ συχνά. Συναντώ 4 ή 5 από αυτούς κάθε εβδομάδα και είμαστε όλοι "ζωντανοί". Συναντιόμαστε οι 16 επιζήσαντες σε ένα πάρτι στις 22 Δεκεμβρίου που είναι η ημέρα της διάσωσης και η έναρξη μιας καινούργιας ζωής».

 Υπήρχαν πράγματα που έγιναν μεταξύ σας αυτές τις 62 ημέρες και τελικά τα κρατήσατε για πάντα μέσα σας χωρίς να δημοσιοποιηθούν ποτέ;

«Όχι κάτι που μπορώ να θυμηθώ».
- Τελικά ό,τι έγινε στις Άνδεις ήταν ένα θαύμα ή απλά μια ματιά στη σκληρή πλευρά της ζωής;

«Ήταν οι συνέπειες ενός λάθους του πιλότου».

- Αν βρισκόσασταν ξανά στην ίδια θέση, κρίνοντας με τα όσα έχουν μεσολαβήσει από τότε, θα κάνετε τα ίδια, οι αποφάσεις σας θα ήταν οι ίδιες ή θα δρούσατε με διαφορετικό τρόπο;

«ακριβώς με τον ίδιο τρόπο» 

Πηγή της συνέντευξης το http://ksipnistere.blogspot.com/2012/05/blog-post_7347.html

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Κωνσταντίνου Καβάφη : ΠΑΡΘΕΝ





Όπως  στο «Άγε  ω βασιλεύ Λακεδαιμονίων», έτσι και σ’ αυτό το ποίημα  με θέμα την πτώση της Κωνσταντινούπολης,  την Τρίτη, 29Μαϊου 1453, ο μεγάλος Αλεξανδρινός εισάγει -  μέσα σε μια ήρεμη σχετικά εξιστόρηση -  ένα άλλο στοιχείο, εποχικό, από μια απόμακρη, απωελληνική, τραπεζούντια σκοπιά. Και τότε  η αφήγηση στην ντοπιολαλιά κάνει απολύτως  οικείο τον ιστορικό χωροχρόνο,  η δραματικότητα της όλης σύνθεσης εκτινάσσεται,  το ΠΑΡΘΕΝ απογειώνεται ως μονολεκτική τραγωδία… Αναρωτιέμαι , για ποιο λόγο ο Καβάφης δεν κοινοποίησε αυτό το αριστουργηματικό  ποίημά του, αλλά προτίμησε να το κρατήσει στην άκρη , μάλλον για παραπέρα «παιδεμό»;

Aυτές τες μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια,
για τ’ άθλα των κλεφτών και τους πολέμους,
πράγματα συμπαθητικά· δικά μας, Γραικικά.

Διάβαζα και τα πένθιμα για τον χαμό της Πόλης
«Πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη».
Και την Φωνή που εκεί που οι δυο εψέλναν,
«ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης»,
ακούσθηκε κ’ είπε να πάψουν πια
«πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα βαγγέλια»
πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη.

Όμως απ’ τ’ άλλα πιο πολύ με άγγιξε το άσμα
το Τραπεζούντιον με την παράξενή του γλώσσα
και με την λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων
που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούμε ακόμη.

Μα αλίμονον μοιραίον πουλί «απαί την Πόλην έρται»
με στο «φτερούλν’ αθε χαρτίν περιγραμμένον
κι ουδέ στην άμπελον κονεύ’ μηδέ στο περιβόλι
επήγεν και εκόνεψεν στου κυπαρίσ’ την ρίζαν».
Οι αρχιερείς δεν δύνανται (ή δεν θέλουν) να διαβάσουν
«Χέρας υιός Γιανίκας έν» αυτός το παίρνει το χαρτί,
και το διαβάζει κι ολοφύρεται.
«Σίτ’ αναγνώθ’ σίτ’ ανακλαίγ’ σίτ’ ανακρούγ’ την κάρδιαν.
Ν’ αοιλλή εμάς, να βάι εμάς, η Pωμανία πάρθεν.»

YΓ.  Εν όψει,  ταπισερί της Αναστασίας Καπινιάρη με τίτλο "Η πόλη"

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ωοτοκία θαλάσσιας χελώνας στη Ζάκυνθο….


 

Δεν πρόκειται για κοινά «γενητούρια», αλλά για γενητούρια συμβολικά, που επιβεβαιώνουν τη διάρκεια μιας φυσικής «ροής» που έχει πάμπολλες φορές απειληθεί με διακοπή….Στις 23 Μαΐου, Παγκόσμια Μέρα της Χελώνας, οι «χελωνάδες» του Συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ στη Ζάκυνθο εντόπισαν την πρώτη φωλιά θαλάσσιας χελώνας του 2012 στην παραλία Σεκάνια -  την πλέον «πυκνοκατοικημένη» παραλία ωοτοκίας στη Μεσόγειο και μια από τις τρεις πρώτες στον κόσμο.

Η πρώτη φωλιά Caretta είναι σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο επειδή δείχνει την πίστη του πληθυσμού στο ετήσιο ραντεβού για ν’ αφήσει απογόνους, αφού οι χελώνες γεννούν στις παραλίες όπου γεννήθηκαν και οι ίδιες.



Η ιδιωτική περιοχή πίσω από την παραλία είχε αγοραστεί το 1994 από το WWF Ελλάς για να διασωθεί από την ανάπτυξη. Σήμερα η περιοχή αποτελεί τον πυρήνα του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου και είναι απόλυτα προστατευμένη. Πάνω από το 50% των φωλιών που γίνονται κάθε καλοκαίρι στη Ζάκυνθο αποτίθενται στην παραλία Σεκάνια.



Ο ΑΡΧΕΛΩΝ (www.archelon.gr) εργάζεται συστηματικά στη Ζάκυνθο από το 1983 συλλέγοντας στοιχεία ωοτοκίας και προστατεύοντας τις φωλιές που κινδυνεύουν. Επίσης από το 1987 διεξάγει και ένα σημαντικό πρόγραμμα ενημέρωσης επισκεπτών . 

Οι χελώνες Καρέττα έρχονται στη Ζάκυνθο από διάφορα μέρη της Μεσογείου. Δύο σημαντικοί βιότοποι διατροφής τους βρίσκονται στη βόρεια Αδριατική και στον Κόλπο Γκαμπές στην Τυνησία. Αυτό τεκμηριώθηκε από αναφορές χελωνών που είχαν μαρκαριστεί από το Σύλλογο ΑΡΧΕΛΩΝ. Οι χελώνες συγκεντρώνονται από τον Μάρτιο - Απρίλιο στον Κόλπο του Λαγανά όπου ζευγαρώνουν και οι θηλυκές ετοιμάζονται για την ωοτοκία. Τις επόμενες μέρες αναμένεται να αυξηθεί βαθμιαία η ωοτοκία, να κορυφωθεί αρχές Ιουλίου και να ολοκληρωθεί μέχρι τα μέσα Αυγούστου.  

Έτσι ο παγκόσμιας σημασίας βιότοπος αναπαραγωγής της Καρέττα στη Ζάκυνθο συμβάλλει αποτελεσματικά στη διατήρηση του απειλούμενου ζώου και στον εμπλουτισμό των θαλασσών μας με χιλιάδες χελωνάκια κάθε χρόνο. 

Πληροφορίες: Σμαρώ Τουλιάτου, Συντονίστρια Ζακύνθου, 6937352385, zakynth@archelon.gr 

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Πιο πολύ φύση-πιο λίγο πόλη...






Οι πολίτες προσπαθούν να κάνουν πιο φυσικό τον χώρο τους με κήπους στα μπαλκόνια και στις ταράτσες, ενώ  άλλοι δημιουργούν ακόμη και  λαχανόκηπους. Στο νέο αυτό κύμα εντάσσεται η πρωτοβουλία δύο νέων,  του Ανδροκλή και της Αιμιλίας, οι οποίοι παρουσιάζονται στον ιστότοπο www.ftiaxnokipo.gr έχοντας δημιουργήσει  ένα φιλόξενο χώρο στην Θεσσαλονίκη, Π.Π.Γερμανού 44, 1ος όροφος, για συνάντηση, συζήτηση, ενημέρωση και ανάπτυξη των απαιτούμενων νέων δεξιοτήτων για την φροντίδα των νέων «γειτόνων», των φυτών-  καλλωπιστικών και διατροφικών…


Στο εργαστήριο «Φτιάχνω κήπο στο μπαλκόνι μου» διδάσκονται οι εργασίες που θα χρειαστούν για τη δημιουργία ενός όμορφου, πολύχρωμου και τακτοποιημένου μπαλκονιού, για τη σωστή επιλογή υλικών και  φυτών με βάση τις ανάγκες μας, το χρόνο μας, το χώρο  και τις απαιτήσεις των ίδιων των φυτών. Μαθαίνουμε  να φυτεύουμε, να μεταφυτεύουμε, να πολλαπλασιάζουμε, να συντηρούμε και να προστατεύουμε τα λουλούδια μας, έτσι ώστε να έχουμε πάντα ένα καταπράσινο μπαλκόνι.


Στο εργαστήριο «Φτιάχνω λαχανόκηπο στο μπαλκόνι μου» διδάσκεται η  οργάνωση ενός λαχανόκηπου και τα σωστά δοχεία φύτευσης, τι και πότε μπορούμε να φυτέψουμε, να μεταφυτέψουμε και  να συγκομίσουμε, πως μπορούμε να φτιάξουμε το δικό μας σπορείο, πως θα ανακυκλώσουμε τα υλικά μας πως θα λιπάνουμε οικολογικά τα φυτά μας και πως θα τα προστατέψουμε από ασθένειες και παράσιτα, έτσι ώστε να έχουμε πάντα  συγκομιδή ζαρζαβατικών, βοτάνων και αρωματικών φυτών.


Η κάθε ενότητα ολοκληρώνεται σε 4 δίωρα τα οποία γίνονται μία φορά τη βδομάδα. Έτσι, μετά από ένα μήνα μόνο, ο κάθε ένας μπορεί να κάνει τη  δικιά του προσπάθεια στο δικό τους χώρο. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθήσουν και τις δύο ενότητες, καθώς δεν συμπίπτουν οι ώρες διεξαγωγής τους. Ο Ανδροκλής Γιάτσογλου (6943834921) και η Αιμιλία Ροδοπούλου (6936049079) πρόβλεψαν για όλα τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν (γλάστρες, χώμα, φυτά) τα οποία παίρνει ο κάθε μαθητής μαζί του, και τέλος σημειώσεις πάνω σε όσα αναφέρθηκαν στις συναντήσεις.


Νέα τμήματα δημιουργούνται συνέχεια, οπότε όποιος επιθυμεί  μπορεί να δηλώσει συμμετοχή και να ενταχθεί στο αμέσως επόμενο τμήμα που θα ξεκινήσει.


Πηγή :  Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382

"Πράσινη πόλη", για να το εμπεδώσουμε...

Στις 14.2.2012 οι "Γεωπόνοι του κόσμου" οργάνωσαν στην Πνευματική Εστία Νικαίας μια Ημερίδα με τον τίτλο : "Η Πράσινη Πόλη"...Το σαββατοκύριακο αυτό ο ίδιος τίτλος επανέρχεται, αλλά με άλλους οργανωτές...Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης - που λένε- αρκεί η επανάληψη να μην είναι απόλυτη και να κομίζει νέα στοιχεία...

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Καστανόλογγος για πάντα….






Ακόμη αναρωτιέμαι, αν ήταν οι Μπητλς αυτοί που πρωτοξεκίνησαν μια φράση που έγινε σε τόσα και τόσα πεδία εμβληματική:  Εννοώ εκείνο  το περίφημο ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, που ήταν μέσα στο τραγούδι τους «strawberry fields for ever»… Έτσι πάντως ή αλλιώς πολυχρησιμοποιήσαμε το ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ακόμη και εκεί που δεν άξιζε, λέγοντας ή γράφοντας σε τοίχους  ΕΛΕΝΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ  και άλλα τέτοια, συχνά-πυκνά ευτελή…

Όμως το  σύνθημα υπέρ της  «παντοτινότητας» (!) θα ήταν κάθε άλλο παρά ευτελές,  αν συνδεόταν  με κάποιες μαγικές περιοχές της φύσης, που μας μιλάνε για το παρελθόν και μας σιγοψιθυρίζουν για  την ανάγκη της σύνεσης και  του μέτρου στο παρόν. Μια τέτοια είναι η περιοχή του Καστανόλογγου, στο βουνό της Καρυστίας ΟΧΗ.

Για την Όχη και τον Καστανόλογγο είναι διαρκείς οι προσπάθειες του ΣΠΠΕΝΚ, τοπικού περιβαλλοντικού συλλόγου, με στόχο τη συνέγερση όλων των ενδιαφερομένων ή «αρμόδιων» μερών. Το τελευταίο επεισόδιο αυτής της διαρκούς φροντίδας σχετίσθηκε με μια επίσκεψη-επιτόπιο έρευνα στο χώρο, για την εξαγωγή συμπερασμάτων και τη χάραξη πολιτικών περιβαλλοντικής προστασίας.

 Αντιγράφω την ανακοίνωση του ΣΠΠΕΝΚ :



"Στις 19/5/2012 επισκεφθήκαμε τον Καστανόλογγο με  καθηγητές του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, φοιτητές και ερευνητές του ΕΘΙΑΓΕ (Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικής ΄Ερευνας). Σκοπός της επίσκεψης ήταν να εκτιμηθεί η κατάσταση  και να συγκεντρωθούν στοιχεία για την σύνταξη μιας μελέτης προστασίας των καστανιών. Οι ειδικοί επανέλαβαν την κοινή διαπίστωση ότι το δάσος βρίσκεται σε πορεία αργού θανάτου και αργά ή γρήγορα τα δέντρα θα εξαφανιστούν. Ηδη στην περιφέρεια του δάσους διακρίνονται  δέντρα που αν και στέκουν όρθια δεν φέρουν καθόλου φύλλωμα και ο κορμός τους έχει απογυμνωθεί από το φλοιό. Αυτή θα είναι η κατάληξη όλων των δέντρων εάν δεν κάνουμε κάτι να τα σώσουμε...Ένα ακόμη ζήτημα που θα ερευνηθεί από τους ειδικούς είναι εάν τα δέντρα έχουν προσβληθεί από το έλκος της καστανιάς.



Το απόγευμα της ίδιας μέρας ο συντονιστής της έρευνας κ. Γιώργος Καραμπουρνιώτης, μέλη του Μελισσοκομικού Συλλόγου, του ΣΠΠΕΝΚ και της Περ/κής Ομάδας του Λυκείου συναντηθήκαμε με το Δήμαρχο κ. Νίκο Μανώλη για να συζητήσουμε το θέμα της προστασίας του Καστανόλογγου. Η εκτίμηση του κ. Καραμπουρνιώτη είναι να δημιουργηθούν νησίδες αναδάσωσης  εκτός (ή και εντός) της υπάρχουσας συστάδας με περιφράξεις που θα αφήνουν διαδρόμους διέλευσης για τα γίδια. Η αναδάσωση χρειάζεται να γίνει με σπόρους από τις ίδιες καστανιές και το καλύτερο θα ήταν να δημιουργηθεί ένα φυτώριο επί τόπου. Πρόκειται για ένα μακροχρόνιο σχέδιο που δεν μπορεί να ευοδωθεί  εάν δεν το αποδεχτούν οι λίγοι κτηνοτρόφοι που χρησιμοποιούν το Καστανόλογγο μέχρι σήμερα. Ο Δήμαρχος κ. Μανώλης είπε ότι η σωτηρία του Καστανόλογγου είναι μια μακροπρόθεσμη επένδυση για τον τόπο μας που θα έχει επιτυχία μόνο εάν κάνουμε σύμμαχους τους κτηνοτρόφους και μάλιστα εάν καταφέρουμε να προσέχουν την περίφραξη και το δάσος μαζί. Ο ίδιος ανέλαβε την ευθύνη να έρθει σε συνεννόηση μαζί τους όταν η μελέτη καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις και μέτρα........."


Νατάσσα Ματράγκα- ζωγράφος τάχα


 Με συγκινεί ιδιαίτερα η εμβληματική φράση της Ματράγκα : "Ειμί ξένος εν Αθήναις...." Είναι μια φράση του Μιχαήλ Ακομινάτου, τελευταίου Αρχιεπίσκοπου της Αθήνας (1182-1204) πριν από την κατάληψή της από τους Φράγκους. Mια φράση σκληρή  (" βιώ εν μέσω σμήνους βαρβάρων πάσης φιλοσοφίας εστερημένων") που όμως υπέκρυπτε περίσσεια αγάπης και θλίψης για την παρακμιακή περίοδο,  που διήγε η αγαπημένη του πόλη.....

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ



Η τέχνη μπορεί να είναι «στημένη», προσχεδιασμένη, εξερχόμενη από τη κατάψυξη και επι-θερμαινόμενη  ώστε να αποτελέσει  ένα περίφημο φαγητό, όμως επίσης μπορεί να  είναι της στιγμής, της έμπνευσης  που μπορεί να αντληθεί σε ένα κατάλληλο περιβάλλον και να εκρεύσει – αυθωρεί και παραχρήμα….

Για να δούμε τι θα δούμε : Από 29 Μαϊου έως 1η Ιουνίου, στο Θέατρο ΧΩΡΑ ( Αμοργού 20, Κυψέλη) μια σειρά από συναντήσεις αυτοσχεδιασμού(DOBEDOBEDO|03] ) θα επιχειρήσουν να αποδείξουν την αξία του τυχαίου – ή και την τύχη κάποιων αξιών της θεατρικής τέχνης….

Αντιγράφω σχετική  ανακοίνωση : 

Οι ομάδες amorphy.org και fingersix για τρίτη συνεχή χρονιά δημιουργούν ένα πλαίσιο συνθηκών και προσκαλούν καλλιτέχνες να συνεβρεθούν επί σκηνής. Τυχαίες συναντήσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Χωρίς πρόβα, διαφορετικοί χορευτές, ερμηνευτές, μουσικοί, φωτιστές σχεδιάζουν αυθόρμητα το κάθε τους βήμα και συνθέτουν στο εδώ και στο τώρα μία μοναδική διαδρομή. Κανείς δεν ξέρει με ποιον, κανείς δεν ξέρει ποιά στιγμή, κανείς δεν γνωρίζει το αποτέλεσμα και η παράσταση αρχίζει. http://www.todotobe.org


Παράλληλα με τα θεατρικά δρώμενα, οργανώνεται και σεμινάριο αυτοσχεδιασμού με εισηγήτριες τις Τζένη Αργυρίου και Σοφία Μαυραγάνη. Δεν ξέρω αν σκοπός του σεμιναρίου είναι ένα είδος σχεδιασμού  του αυτοσχεδιασμού (!), όμως κατά πως δηλώνουν οι δυο εισηγήτριες :

Σκοπός τους είναι να μελετηθούν πρακτικά οι αποφάσεις που ο κάθε αυτοσχεδιαστής καλείται να πάρει επί σκηνής : Να επανεξετάσουν  τις ένννοιες του “αυθορμητισμού”, της “ελευθερίας”, της “αυθεντικότητας” και της “στιγμιαίας λειτουργίας” έτσι ώστε να εμπλουτίσουν  τα εφόδια που χρειάζονται στη δημιουργία μίας αυτοσχέδιας σκηνικής εμπειρίας. 



 Λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Κόστος μαθήματος €8. Κρατήσεις: 6946607320, sofia@fingersix.com


Τρίτη 22 Μαΐου 2012

“Η μορφή της ομορφιάς - το σχήμα της ασχήμιας”



 
Αυτό κι αν είναι συνέδριο «χρονοθετημένο» στον πιο κατάλληλο μήνα του έτους ! Με θέματα εντυπωσιακά, με απόψεις και αποψάρες, με συμμετοχές γαργαλιστικές.Ιδού μια πρωτοβουλία του ΑΚΤΟ, ιδού και το πρόγραμμα :


Τετάρτη 23 Μαΐου 2012



16:30 - 17:00 | Προσέλευση

17:00 - 17:15 | Χαιρετισμός ΑΚΤΟ



17:15 - 17:45 | Αλέξης Καπόπουλος (Αρχιτέκτων, Καθηγητής ΑΚΤΟ) | Η πάλη της ασχήμιας με την ομορφιά



17:45 - 18:45 | Α΄Θεματική Ενότητα

Πρόεδρος: Μαρίνος Σορίλος (Αρχιτέκτων, Διευθυντής Προγράμματος Interior Architecture ΑΚΤΟ)



Μάνος Στεφανίδης (Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιστορικός Τέχνης)

Ό,τι ζει είναι όμορφο: η αναζήτηση του κάλλους σε κάθε μορφή ζωής στη μοντέρνα τέχνη



Άννα Μιχαλιτσιάνου (Δημοσιογράφος)

Ωραίο-Άσχημο σημειώσατε Χ



Ξενοφών Γιαταγάνας (π. Νομικός Σύμβουλος Ευρωπαϊκής Επιτροπής)

Το όμορφο και το άσχημο στον αστικό χώρο, όπως το αισθάνεται ένας φανατικός φίλος του κέντρου των πόλεων 

Ερωτήσεις - Συζήτηση


18:45 - 19:00 | Coffee Break 

19:00 - 19:30 | Γιάννης Χαραλαμπόπουλος-Βαγγέλης Λιάκος (Co-founders & creative directors, Beetroot Design Group) | Τερατολογία



19:30 - 20:30 | Β΄Θεματική Ενότητα

Πρόεδρος: Μάνος Στεφανίδης (Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιστορικός Τέχνης)



Μήτσος Κασόλας  (Συγγραφέας)

Το «νόμισμα» της ομορφιάς και της ασχήμιας 



Χριστίνα Παναγιώτου (Οδοντίατρος, φοιτήτρια AKTO ΒA Interior Design)

Συνεργασία και μισαλλοδοξία. Το όμορφο και το άσχημο στις ανθρώπινες σχέσεις.



Χάρης Τρομαρίδης (Ψυχίατρος, Ψυχαναλυτής)

Εσωτερική Ομορφιά και Ασχήμια (Υποκείμενο-Αντικείμενο)



Ερωτήσεις - Συζήτηση


Η ΑΣΧΗΜΙΑ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ


 
Ο Ντοστογιέφσκυ έλεγε, ότι «η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», όμως υπάρχουν κάποιοι πολιτικοί που  πιστεύουν ότι σε ειδικές συνθήκες,  το ίδιο έργο της σωτηρίας μπορεί να αναλάβει και η ασχήμια…..

Πρόκειται για μια τραγική ιστορία , που σε γενικές γραμμές έχει ως εξής :Στη Ζιμπάμπουε ένα 14,3% του ενήλικου πληθυσμού είναι φορέας του ιού HIV που προκαλεί το AIDS. Μέσα σε αυτό το κοινωνικό σκηνικό, ένας πολιτικός (Morgan Femai) προωθεί μια  αλλόκοτη άποψη, με στόχο  να κάνει τις γυναίκες της Ζιμπάμπουε λιγότερο ελκυστικές (!)  έτσι ώστε να μειωθεί η συχνότητα των σεξουαλικών σχέσεων  και η επέκταση του ιού…Με αυτό το σκεπτικό ζητάει από τη κυβέρνηση να προωθήσει νόμο που θα υποχρεώσει τις γυναίκες να ξυρίζουν τα κεφάλια τους (!), να σταματήσουν να κάνουν μπάνιο και να επιδοθούν σε συστηματική αυτό-παρα-μόρφωση (=το αντίθετο του ευμορφισμού και καλλωπισμού…) Ο ίδιος πολιτικός και με τον ίδιο στόχο- δηλαδή την άμβλυνση των σεξουαλικών διαθέσεων -  προτείνει την εφαρμογή της κλειτοριδεκτομής….

Από τη Ζιμπάμπουε και από τον ευρωπαϊκό χώρο, υπάρχει σε εξέλιξη καμπάνια εναντίον αυτής της παρανοϊκής πολιτικής, που επανεγκαθιστά τον μεσαίωνα εντός του 21ου αιώνα. Μια υπογραφή υπέρ της συγκεκριμένης καμπάνιας (ΚΛΙΚ παρακάτω) δε στοιχίζει τίποτε σε μας, ενώ για κάποιους ανθρώπους μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη….
Please ask Morgan Femai to retract his statements about the prevention of HIV immediately. »


          

Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Έλληνες υπαιθριστές στην Πινακοθήκη Γρηγοριάδη





Ο «υπαιθρισμός» στη ζωγραφική μας παραπέμπει σε ένα πρωτόλειο αίσθημα νοσταλγίας της φύσης,  που εμφιλοχώρησε μέσα μας από τις απαρχές της άγριας αστικοποίησης για να πάρει μεγάλες διαστάσεις στην πορεία της – σχεδόν να γίνει πρόδρομος του «οικολογισμού»… Στα πλαίσια της έκθεσης για τον υπαιθρισμό που θα διαρκέσει μέχρι τον Οκτώβρη, η πινακοθήκη Γρηγοριάδη ( Μαρίνου Αντύπα 18, Ν. Ηράκλειο, 14121 Τηλ.: 210  2719744, www.pinakothiki.eu) οργανώνει μια σειρά εκδηλώσεις :

                Δευτέρα 28 Μαΐου στις 7.30 μ.μ.  ξενάγηση στην έκθεση των Ελλήνων υπαιθριστών από τον επιμελητή της Παναγιώτη Σ. Παπαδόπουλο, με θέμα: η παράδοση του κλασικισμού και ρομαντισμού στην ελληνική ζωγραφική του 19ου αιώνα.  


Τετάρτη 30 Μαΐου στις 7.30 μ.μ.  συνομιλίες με ζωγράφους της γενιάς του σαράντα, Ο ζωγράφος Κώστας Κουνάδης(1925) περιγράφει την υπαιθριστική ζωγραφική του. 


Δευτέρα 4 Ιουνίου στις 7.30 μ.μ.  Διάλεξη του Παναγιώτη Σ.Παπαδόπουλου με θέμα: η δημιουργική αισθητικότητα, σκέψεις πάνω στον Πωλ Βαλερύ, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του «Η Γενική Έννοια της Τέχνης» από τις εκδόσεις Principia 
Δευτέρα 11 Ιουνίου στις 7.30 μ.μ.  συνομιλίες με ζωγράφους της γενιάς του σαράντα, ένας διάλογος πάνω στο έργο του ζωγράφου Γιάννη Σεργουλόπουλου(1920-2002) από τους Αλέκο Σεργουλόπουλο, Μάχη Σεργουλοπούλου και Παναγιώτη Παπαδόπουλο.  

Νέες Καλλιέργειες - νέες ελπίδες

                                                    


Όταν διαβάζω για το περιεχόμενο του συνεδρίου  «ΝΕΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ, Προοπτικές & δυνατότητες», κάπου αισθάνομαι παλαιομοδίτης  και κάπου αισθάνομαι ότι η ζωή δεν κάθεται στ’ αυγά της αλλά τρέχει ολοταχώς, μας ξεπερνά κι  επομένως ανανεώνεται, παράγοντας νέες  ελπίδες….
Έχουμε λοιπόν και λέμε : Το παραπάνω  συνέδριο-έκθεση (1ο τον αριθμό) θα παρουσιάσει  καλλιεργητικές προτάσεις  για στέβια, για ιπποφαές, για κρανιές, για blueberry, για goji berry, για aloe vera, για ροδιές, για τρούφα, για μανιτάρια, για αρωματικά φυτά, για βιοκαύσιμα, για πέλετς (pellets), για αγριαγκινάρα, για βελανιδιές, για σαλιγκαροτροφία, για σμέουρα, για μύρτιλο, για ακτινίδια, για φραγκοστάφυλο, για βατόμουρο, για αρόνια, για θερμοκήπια και σπόρους, για λουλούδια, για καστανιές, για καρυδιές, κ.ά.

Σκέπτομαι : ας είν’ καλά οι γκουρμέδες – που θα μας κάνουν να προσλάβουμε νέες φυτολογικές γνώσεις…
Το συνέδριο-έκθεση θα γίνει  8 έως 11 Ιουνίου, στο Εκθεσιακό Κέντρο ΕΚΕΠ Μεταμόρφωσης-Αθήνα. Έμπειροι  επιχειρηματίες,  καλλιεργητές των  παραπάνω κλάδων και  καθηγητές γεωπονικών πανεπιστημίων, θα μεταδώσουν  γνώσεις και  εμπειρίες σε όλους τους συνέδρους.

 Νέοι και ήδη υπάρχοντες αγρότες, υποψήφιοι επιχειρηματίες, άνεργοι που αναζητούν λύσεις για αυτοαπασχόληση θα είναι οι σύνεδροι που θα σπεύσουν για την ενημέρωση τους και τελικά την επένδυσή τους σε κάποιο από τους κλάδους καλλιέργειας. Διπλό το ενδιαφέρον των επισκεπτών της έκθεσης αφού συνδιοργανώνονται εργαστήρια (workshops) για επιτόπια πρακτική επίδειξη
Για πληροφορίες:Φιλολάου 234 – 11631, Αθήνα
Τηλ.: 210 7568888 (8 γραμμές)   Fax:  210 7568889

info@compassexpo.com

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

«Βιομηχανικά αιολικά πάρκα στη Λέσβο», της Ελένης Μπριασούλη


Στα δυτικά του νησιού της Σαπφούς και του Αλκαίου, του Θεόφραστου και του Πιττακού, του Μυριβήλη, του Ελύτη και του Βενέζη, σε μια περιοχή μοναδικής γεωλογικής, οικολογικής, πολιτιστικής και αισθητικής αξίας, προτείνεται η κατασκευή 10 βιομηχανικών αιολικών πάρκων με 153 ανεμογεννήτριες. Τρία ερωτήματα εγείρονται άμεσα:

·        Πόσο έτοιμη είναι η Λέσβος να δεχτεί αυτό το μεγάλο ‘εργοστάσιο’ παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας;

·        Πως επηρεάζει το προτεινόμενο έργο τις αναπτυξιακές προτεραιότητες και προοπτικές της;

·        Έχει αξιολογηθεί το έργο, με ενημέρωση και συμμετοχή των κατοίκων, στα πλαίσια χωρικού σχεδιασμού που στοχεύει στην εξασφάλιση της μακροχρόνιας ανάπτυξης και ευημερίας του νησιού;

Παρόλο που η ανάγκη εξασφάλισης ενεργειακής αυτάρκειας και αξιοποίησης των πηγών ‘πράσινης ενέργειας’ είναι αδιαμφισβήτητη, η σχετική επιστημονική και πολιτική συζήτηση και οι διεθνείς εξελίξεις δημιουργούν εύλογες ανησυχίες και καθιστούν επιτακτική την αντιμετώπιση των παραπάνω ερωτημάτων. Τούτο το σύντομο σημείωμα κάνει μια πρώτη απόπειρα.

Το έργο και οι επιπτώσεις του

Τα μεγέθη του έργου είναι ιλιγγιώδη: συνολική ισχύς 306 MW, 10 αιολικά πάρκα (Α/Π), 153 ανεμογεννήτριες (Α/Γ), η κάθε μία ισχύος 2MW, βάρους 231 τόνων, ύψους 67 μέτρων (15όροφη πολυκατοικία), διαμέτρου πτερυγίων 80 μέτρων, με θεμέλια διαστάσεων 15Χ15Χ2.5 μέτρα. Επιπλέον, 97 χιλιόμετρα χωματόδρομοι πλάτους 5 μέτρων, 143 χιλιόμετρα κανάλια καλωδιώσεων, οδική και θαλάσσια μεταφορά του εξοπλισμού, κ.ο.κ. Οι εγκαταστάσεις εκτιμάται ότι θα καταλαμβάνουν μόνιμα το 0.04% της έκτασης της Λέσβου. Παρόλα ταύτα, η έκταση που θα επηρεαστεί άμεσα τόσο κατά την κατασκευή όσο κατά τη λειτουργία του έργου αγγίζει συντηρητικά το ένα τέταρτο της έκτασης του νησιού (Εικόνα 1).




Η επίσημη περιγραφή του έργου ενδέχεται να υποτονίζει ορισμένα μεγέθη επίσης. Για παράδειγμα, τα 5 μέτρα δρόμων δεν επαρκούν για κυκλοφορία φορτηγών μεταφοράς βαρέος εξοπλισμού, ούτε οι δρόμοι μπορεί να είναι απλοί χωματόδρομοι γι’ αυτό το σκοπό. Η θεμελίωση κάθε Α/Γ 230 τόνων δεν μπορεί να έχει βάθος μόνο 2.5 μέτρων ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη περιοχή. Η πρόβλεψη χρήσης του λιμένα Σιγρίου για μεταφορά του εξοπλισμού του έργου θα απαιτήσει εργασίες αναβάθμισης του, και της γύρω περιοχής, για να εξυπηρετήσει τον συγκεκριμένο σκοπό. Τέλος, θα χρειαστούν πολλά άλλα έργα υποδομής (σταθεροποίηση πρανών, απορροή υδάτων κ.α.).