Σχεδόν
αισθάνθηκα συγκίνηση, διαβάζοντας στη Βικιπαίδεια για την καθολικότητα που
αποπνέει το έργο του Ηλία Πετρόπουλου
«……Επίμονος ερευνητής των λαϊκών
φραστικών επινοήσεων αλλά και πιστός στην πολυτονική γραφή, συστηνόταν ως
λαογράφος και έψεγε με το ύφος του τον καθωσπρεπισμό του «πολιτικά ορθού». Το έργο του αναδίδει μια αίσθηση καθολικού ανθρώπου.
Δεν θα ήταν υπερβολή να τον χαρακτηρίσουμε ιστορικό, λαογράφο, γλωσσολόγο,
εικαστικό καλλιτέχνη (έχει εικονογραφήσει αρκετά βιβλία του με σκίτσα και
κολλάζ), φωτογράφο - εν τέλει έναν ελεύθερο στοχαστή-ερευνητή που το έργο του
αξίζει ευρύτερης αποδοχής. Τα περίπου 80 βιβλία του αποτελούν καταθέσεις
έρευνας και μελέτης του λαϊκού μας πολιτισμού, ενώ πολλές φορές εξερευνεί
θέματα ταμπού ή περιθωριακά (χασίς, ρεμπέτικο, υπόκοσμος, πορνεία,
σεξουαλικότητα, φυλακή)…..»
Αν και ο
ισχυρισμός της καθολικότητας πάντοτε ήταν επισφαλής και αμφισβητήσιμος, ακόμη
και αν μιλάγαμε για τον Γκαίτε( !) , μπορούμε οπωσδήποτε να πούμε ότι ο Πετρόπουλος ήταν πολυδιάστατος, ότι απέπνεε σοφία και γενικώς οτιδήποτε άλλο από εκείνον τον σαχλό σοφολογιοτατισμό,
που χαρακτηρίζει πολλούς σημερινούς πανεπιστημιακούς .
Εγώ δεν
πρόκειται να ξεχάσω από το έργο του ένα
μικρό πόνημα, ένα γλωσσάρι, που είχε κυκλοφορήσει επί δικτατορίας και περιείχε
λέξεις χρησιμοποιούμενες από το ελληνικό
λουμπεναριό…Έτυχα να κρατάω το γλωσσάρι επάνω μου και να συλληφθώ για
εξακρίβωση στοιχείων από την Αστυνομία, χωρίς να προλάβω να το καλοδιαβάσω . Μου
το κατέσχεσαν βέβαια, αλλά συγκράτησα ορισμένες
λέξεις….
Ακούμπα = Ενεχυροδανειστήριο
Ασπρορουχού = Ο κλέπτων απλωμένες μπουγάδες
Σμπρωχτοκόλης = Ο επιβήτωρ κιναίδων
Γκρανκάσα = Χονδρή γυναίκα με μεγάλη κοιλιά !
Για πολλά χρόνια, σκεπτόμουν αυτές τις λέξεις και ξεκαρδιζόμουνα στα γέλια....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου