Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Ο «πρόεδρος των Οικολόγων» Δ. Βεργής σε νέες περιπέτειες


Γνωρίζω τον Βεργή καμιά τριανταριά χρόνια και θαυμάζω την επιμονή του…Παλιά, στη δεκαετία του 80, ήξερε κάποιον από κάποια «προοδευτική εφημερίδα»  , που διαχειρίζοταν την δεύτερη και ιδιαιτέρως  αναγνώσιμη σελίδα της. Ο Βεργής είχε καταφέρει ώστε ο  κύριος κάποιος να φιλοξενεί  συχνότατα διάφορα φωτογραφικά ενσταντανέ του  με διασημότητες της Εσπερίας, μεταξύ των οποίων και με τον Βίλυ Μπραντ !

 Ο Δημοσθένης Βεργής κατέβηκε σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, χωρίς να φεισθεί δαπανών και μεθόδων, μηδέ του οικοπορνό εξαιρουμένου… Τον θυμάμαι σε ένα προαύλιο αναμονής τηλεοπτικού σταθμού  , σε προεκλογική περίοδο, όπου περίμεναν την πρόσκλησή τους οι εκπρόσωποι των μικρών κομμάτων και κομματιδίων. Ήμουν κι εγώ εκεί, για λογαριασμό των Οικολόγων Εναλλακτικών, και το μόνο που συγκράτησα (πέρα από την παρουσία του πατρός Πλεύρη) ήταν  το χρώμα του κουστουμιού του Βεργή : Ήταν ένα χρώμα κιτρινοπρασινολαχανί, που θα έκανε ακόμη και τους καλλιτέχνες ενός τσίρκου να «τα πάρουν στο κρανίο»…

Τώρα ο Βεργής, φερόμενος από κάποια μίντια ως  πρόεδρος των Ελλήνων Οικολόγων άνευ εισαγωγικών,  έφαγε 37 έτη και 6 μήνες  για καταπάτηση χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων κοντά στη λίμνη Μαραθώνα….
 Ο Βεργής  κρίθηκε ένοχος χωρίς αναστολή και υποθέτω ότι θα «έτρωγε» καμιά 50 χρόνια,  αν  το δικαστήριο  δεν του αναγνώριζε – όπως του αναγνώρισε -  το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου ….  Αυτή τη στιγμή που μιλάμε ο κ. Πρόεδρος  καταζητείται, αν και ενδέχεται να καταζητεί  το ποσό των 150.000 ευρώ,  για να καλύψει το πρόστιμο που του επέβαλε το δικαστήριο….



Βιομηχανικά Αιολικά Πάρκα (ΒΑΠΕ) σε Νάξο και Πάρο


Δελτίο Τύπου της Νησιωτικής Ανατροπής

…….Για μας, το μοναδικό νησιώτικο περιβάλλον, η ήπια και ισόρροπη ανάπτυξη , η μικρή κλίμακα των Κυκλάδων και η μη υπέρβαση της φέρουσας ικανότητας τους , αποτελούν αδιαπραγμάτευτα στοιχεία  ζωής......


Η αρχή έγινε τον Δεκέμβρη του 2013 με την έγκριση περιβαλλοντικών όρων από το ΥΠΕΚΑ για εγκατάσταση αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνολικής ισχύος 218,5 MW στα νησιά Άνδρος, Τήνος, Πάρος και Νάξος. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος για την κατασκευή και λειτουργία υπερμεγεθών βιομηχανικών αιολικών πάρκων, σε αντίθεση με το οικονομικό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό όφελος των κατοίκων των Κυκλάδων.
Με την ολομέλεια της Παρασκευής 27/06 του Α’ θερινού τμήματος κυρώθηκε από τη Βουλή η υπαγωγή 2 εξ αυτών των «Επενδυτικών» Σχεδίων στις ενισχύσεις του ν. 3908/2011 με τον εύηχο τίτλο «Ενίσχυση Ιδιωτικών Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Επιχειρηματικότητα και την Περιφερειακή Συνοχή».
Πρόκειται για ένα αιολικό πάρκο ισχύος 27,6 MW στην Πάρο και ένα αιολικό πάρκο ισχύος 36,8 MW στη Νάξο. Η επένδυση σύμφωνα με τις προδιαγραφές δημιουργεί από μια ολόκληρη θέση εργασίας στο καθένα! Η άμεση επιχορήγηση από τον κρατικό κορβανά ανέρχεται σε 7,5 εκατομμύρια ευρώ έκαστο! Σημειώνεται ότι τα συγκεκριμένα έργα μπορούν επίσης να ενισχυθούν επιπρόσθετα από τα προγράμματα ΕΣΠΑ και του νέου ΣΕΣ και να δανειοδοτηθούν από το ΕΤΕΑΝ, πράγμα για το οποίο είμαστε βέβαιοι… Οι δε φορολογικές απαλλαγές αγγίζουν τα 2.5 εκ.ευρώ. Τα μετοχικά κεφάλαια των διαφορετικών εταιριών ανήκουν στους ίδιους επιχειρηματικούς ομίλους, ομίλους τους οποίους επιδοτεί ο έλληνας φορολογούμενος με πολλαπλούς τρόπους εδώ και πολύ καιρό…

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Τα αγριολούλουδα της Νίκης Γουλανδρή


Αν σκεφτεί κανείς την εξαιρετική ποικιλότητα και ομορφιά των φυτών της Ελλάδας, μια ποικιλότητα η οποία αντικατοπτρίζει τα χαρακτηριστικά αυτού του αξιοσημείωτου τόπου, ίσως δεν είναι άξιο περιέργειας ότι βοτανολόγοι όπως ο Διοσκουρίδης και ο Θεόφραστος και φυσικοί φιλόσοφοι, κυρίως ο Αριστοτέλης, εστίασαν νωρίς το ενδιαφέρον τους σε αυτά τα φυτά και την ονοματολογία τους. Σημαντικά ιατρικώς ανά τους αιώνες, τα φυτά είναι βέβαιο ότι εμπλούτισαν τις ζωές των αρχαίων Ελλήνων και των προγόνων τους ακριβώς όπως εμπλουτίζουν και τις ζωές όσων βιώνουν την απόλαυση της παρατήρησής τους σήμερα.

 

Όταν η παρατήρηση αυτών των φυτών στις κορυφές των βουνών, τους γκρεμούς, τις πλαγιές και τις ακρογιαλιές της Ελλάδας δεν είναι δυνατή, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τα απολαύσει κανείς, παρά θωρώντας τους θαυμάσιους και βοτανικά ακριβείς πίνακες της Νίκης Γουλανδρή, οι οποίοι αναπαράγονται σε αυτό το λεύκωμα των Εκδόσεων Μίλητος. Η πρώτη έκδοση του βιβλίου κυκλοφόρησε πριν από 40 χρόνια, ενώ η συλλογή που παρουσιάζεται εδώ είναι εμπλουτισμένη με έναν αριθμό νέων πινάκων που η Ν. Γουλανδρή έχει προσθέσει στην αρχική συλλογή της. 

για περισσότερα http://biokipos.blogspot.gr/2014/06/kit-tan-arne-strid.html

ΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ


Διαβάζω ένα άρθρο του Βαγγέλη Πρατικάκη και αισθάνομαι όπως περίπου η κόρη μου κάποτε στο Λονδίνο, όταν ήταν 10 χρονών : Ήθελε να πάμε  στον κινηματογράφο  για να δούμε ένα έργο επιστημονικής φαντασίας, αν και δεν ήξερε Αγγλικά. Γιατί αυτό που ήθελε να βιώσει  ήταν ένα γενικό πνεύμα και  μια ισχυρή ώθηση στις φαντασιώσεις της…
Το άρθρο του Πρατικάκη αναφέρεται στα δέκα χρόνια του διαστημικού εγχειρήματος  Cassini, που βρίσκεται πλέον «στην αγκαλιά του πλανήτη  Κρόνου»…
Μέσα σε μια μάλλον ρεπορταζιακή έκθεση του ταξιδιού, ελλοχεύουν οι φαντασιογόνες λεπτομέρειες : Είναι οι λίμνες μεθανίου, είναι οι πίδακες του Εγκέλαδου, δορυφόρου του Κρόνου. Είναι η ανακάλυψη 8 νέων μικρών δορυφόρων, είναι τα 514 gigabyte δεδομένων που μεταφέρθηκαν ως πληροφορίες στη Γη, είναι τα  3,2 δισεκατομμύρια χιλιομέτρων που διανύθηκαν από το διαστημικό όχημα – αρκετά παρήγορα,  από την άποψη ότι στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια τα μόνα δισεκατομμύρια που ακούμε είναι αυτά  που αναφέρονται σε  χρέη και νέες φορολογίες...
Είναι η προσεδάφιση στον Τιτάνα, δορυφόρο του Κρόνου,  που αποδεικνύεται ως το πρώτο σώμα εκτός  Γης στο οποίο  ανακαλύπτονται λίμνες και θάλασσες από υγροποιημένο μεθάνιο και αιθάνιο, που   εξατμίζονται και επανέρχονται ως  βροχές υδρογονανθράκων…Είναι ηφαίστεια που ξερνούν πάγους αντί για λάβα, είναι «πίδακες υδρατμών και παγοκρυστάλλων, πασπαλισμένων με οργανικές ενώσεις, που εκτινάσσονται σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων», είναι  τερατώδεις θύελλες που ξεσπούν κάθε τριάντα χρόνια…Είναι ένας παράδοξος «εξαγωνικός»(!) αεροχείμαρρος που εκδηλώνεται στον βόρειο πόλο του πλανήτη – «Άρχοντα των δακυλιδιών», κατά πως λέγεται, λόγω των δακτυλιώσεων που τον περιβάλλουν….

Αναρωτιέμαι, αν αυτά τα διαστημικά τοπία μπορούν να προκαλέσουν το ίδιο αισθητικό δέος με τα δικά μας… Ούτως ή άλλως είναι απόκοσμα, απειλητικά, ιδιαίτερα απρόβλεπτα, αλλά είναι και κάτι άλλο : Δηλαδή ασύμβατα   με  τον διαχρονικό  εθισμό μας σε ορισμένες γραμμές και  επιφάνειες. Το μέλλον όμως έχει μπροστά του…πολύ μέλλον (!)ώστε να μην μπορούμε να αποκλείσουμε τη μετατροπή του ασυνήθιστου σε συνηθισμένο….

Eν  όψει, έργα του Ted Theodore 

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Oι Νεάντερνταλ απειλούν – οι κάτοικοι της Νέας Φιλαδέλφειας αμύνονται….


 

Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να συμμετέχει στις χωροταξικές και πολεοδομικές συζητήσεις  αλλά ως πολίτης -  όχι ως μπράβος, τραμπούκος, τσαμπουκάς, βασιβουζούκος, υβριστής,  χυδαιογράφος, τρομοκράτης. Στην Νέα Φιλαδέλφεια οι κάτοικοι δεν έχουν  απέναντί τους μια ομάδα άλλων πολιτών που διεκδικούν με την επιχειρηματολογία και την απήχηση του λόγου τους την ευόδωση της δικής τους λύσης, αλλά ένα βάνδαλο νεοπρωτογονισμό, που θέλει να κάνει «το δικό του» σε κάθε περίπτωση. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν :  « Από τις 29 Μάη 2014 οι δημόσιες συναθροίσεις στην περιοχή της Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας με σκοπό τη συζήτηση για το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ. »

 

Μάλιστα : Δημιουργείται έτσι ένα κακό προηγούμενο – για την ακρίβεια κάκιστο – με βάση το οποίο οι κρετίνοι κανοναρχούν τους νοήμονες ανθρώπους, με τη δύναμη της κλωτσοπατινάδας…

 

Οι ΑΕΚτζήδες πρέπει να μπουν στη θέση τους, οπωσδήποτε. Φυσικά με την παρέμβαση της Αστυνομίας, που σε κάτι τέτοια ζητήματα  δεν μπορεί να επικαλείται την «ιδιωτική πρωτοβουλία» ! Όμως είναι καιρός για μια  γενικότερη εγρήγορση  και ιδεολογική αντεπίθεση της κοινωνίας. Όχι απλά και μόνο για να μπουν οι συγκεκριμένοι  ποδοσφαιρόμαγκες στη θέση τους, αλλά και για να επανακατακτηθεί η αντίληψη ότι το ποδοσφαιρικό παιχνίδι είναι παιχνίδι :  ούτε τίποτα,   αλλά ούτε και το άπαν…

 

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

2 εκθέσεις, 24 φωτογράφοι , μια θεατρική performance


To εργαστήρι φωτογραφίας και το θεατρικό εργαστήρι του Studio της οδού Πλαταιών σε συνεργασία με το Vault theatre plus  προσκαλούν στην έκθεση φωτογραφίας και στην θεατρική performance  που θα γίνει στις 28, 29, 30 Ιουνίου στον Πολυχώρο Vault.


Τα εγκαίνια της έκθεσης είναι το Σάββατο 28 Ιουνίου 2014 στις 20:00 και η θεατρική performance θα ξεκινήσει στις 21:00.

Ωράριο λειτουργίας της έκθεσης

Σάββατο 28/06/2014 από τις 18:00 και όσο πάει, εγκαίνια στις 20:00, θεατρική performance στις 21:00, μετά τις 22.30 θα ακολουθήσει πάρτι swing, e-swing και ότι άλλο προκύψει από τους O.M.G.
Kυριακή 29/06/2014 18:00-24:00
Δευτέρα 30/06/2014 18:00-24:00, λήξη της έκθεσης και πάρτυ
Με λίγα λόγια...

Η έκθεση φωτογραφίας χωρίζεται σε δύο κατηγορίες:

Α. Σπουδή πάνω στο γυμνό, από το τμήμα των προχωρημένων, πρόκειται για πειραματισμούς πάνω στο γυμνό κατά την διάρκεια του χρόνου, οι φωτογραφίες θα αναρτηθούν στον δεύτερο όροφο του κτηρίου.
Εκθέτουν οι: Θεόδωρος Καβάσης, Iωάννα Κατραντζή, Δανάη Μαρκουλάτου, Έρση Παπαχριστοπούλου, Μarilyn

Β. Σπουδή πάνω στην φωτογραφία δρόμου, από το τμήμα των αρχαρίων, πρόκειται για φωτογραφίες που συγκεντρώθηκαν κατα την διάρκεια του 4μηνου κύκλου, οι φωτογραφίες θα αναρτηθούν στο κλιμακοστάσιο και στο υπόγειο του κτηρίου.
Εκθέτουν οι: Ρουμπίνα Αγγελάτου, Κωνσταντίνα Γαλανού, Δήμητρα Γώγουλου, Διονύσης Ζερβός, Χριστόφορος Καγιαμπάκης, Γιώργος Κατσανεβάκης, Μάνος Κόης, Ειρήνη Κουτίβα, Δημήτρης Κωλέτσης, Αννα Κωστοπούλου, Αντώνης Λάμπρου, Σοφία Μοιραράκη, Tom Παπαηλίου, Αθανάσιος Παππάς, Γιάννης Ρέρας, Μαρία Σκυβαλάκη, Γιώργος Τσιμπίδης, Χρύσα Τσίρου, Μάνος Φεργάδης
ΦΩΤΟ ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΑΤΡΑΝΤΖΗ 

Ο πολιτισμός των ομοιωμάτων (δικαιωμάτων)

Του Χάρη Ναξάκη*

    Το 2001 στη Γερμανία, όπως αναφέρει ο καθηγητής Μ. Σαντέλ, ο Α. Μέιβες, ένας σαραντάχρονος τεχνικός υπολογιστών, σκοτώνει, τεμαχίζει, μαγειρεύει και τρώει ένα σαραντατριάχρονο προγραμματιστή, τον Γ. Μπράντες, ο οποίος οικειοθελώς    προσφέρθηκε γι’ αυτό το γεύμα, απαντώντας σε αγγελία που ο Μέιβες είχε ανεβάσει στο διαδίκτυο. Η υπερασπιστική γραμμή του Μέιβες στο δικαστήριο ήταν ότι στις δυτικές δημοκρατίες τα ατομικά δικαιώματα είναι ιερά, ο κάθε ενήλικας έχει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματός του, ο ίδιος ο Μπράντες προσφέρθηκε να φαγωθεί και αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμά του. Το δικαστήριο καταδίκασε πρωτόδικα τον  Μέιβες σε οκτώμισι  χρόνια, αλλά οι δικαστές θεωρώντας επιεική την ποινή του άσκησαν έφεση και τον καταδίκασαν σε ισόβια. Έκριναν με βάση την ηθική, το αναπαλλοτρίωτο της ανθρώπινης φύσης  και όχι με γνώμονα τα σαθρά θεμέλια  της ρητορικής περί ελευθερίας της επιλογής και των ατομικών δικαιωμάτων.
     Ποιοι είναι όμως οι ρήτορες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Είναι νέας κοπής διαφωτιστές, φιλελεύθεροι (και αριστεροί), μια πεφωτισμένη κοσμοπολίτικη δεσποτεία, που θα τους ονόμαζα διαφωτιστές της αγοράς και του ατομικισμού. Αλλά δεν με ικανοποιεί ο όρος. Θα προτιμούσα να τους χαρακτήριζα υβριστές διότι πορεύονται υπέρ μοίραν, πέραν του μεριδίου που τους αναλογεί στην πεπερασμένη ζωή τους. Αδυνατούν να καταλάβουν ότι το νόημα της ζωής είναι σε φόντο μη νοήματος (Κ. Καστοριάδης) γιατί στα έσχατα υπάρχει έρεβος, ο θάνατος του υποκειμένου. Ίσως πάλι να είναι διπλά υβριστές, γιατί όπως λέει ο Φ. Μπέικον το αίσθημα, η επίγνωση της θνητότητας δημιουργεί την απληστία, το αρπακτικό υποκείμενο. Ας κάνω ότι μπορώ για το δικό μου όφελος πριν πεθάνω, έτσι κι αλλιώς θα μείνω ατιμώρητος, αφού μετά δεν υπάρχει τίποτα. Εξελικτικά, μέσα από μια μακραίωνη διαδικασία, ο homo sapiens, ο κάθε άνθρωπος απέκτησε το δικό του μοναδικό αποτύπωμα συνείδησης. Η ανθρώπινη ατομικότητα, η εξατομίκευση  είναι ήδη παρούσα στην ιστορία (ως διάλλειμα;) από την εποχή της κλασσικής Αθήνας. Οι πολίτες της ήταν άτομα σε αντίθεση με τους υπηκόους στις ασιατικές δεσποτείες (Αίγυπτος κλπ).

ΜΕΤΑΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

Γράφει ο Κώστας Λάμπος 
(Κοινοκτημοσύνη + Άμεση Δημοκρατία = Αταξική Κοινωνία)

"Μια αληθινή δημοκρατική κοινωνία, μια κοινωνία που θα κυβερνάται από τη γενική βούληση, απαιτεί ισότητα ιδιοκτησίας, τέτοια ώστε κανένας πολίτης να μην μπορεί ποτέ να γίνει τόσο πλούσιος ώστε ν' αγοράζει άλλον, και κανένας τόσο φτωχός ώστε η ανάγκη να τον κάνει να πουληθεί".
Ζαν-Ζακ Ρουσσώ
«Η Άμεση Δημοκρατία είναι ο χαμένος θησαυρός των επαναστάσεων».
Χάννα Άρεντ

Όπως είναι γνωστό, όλες οι ιστορικές μορφές κοινωνίας ταξινομούνται με το κριτήριο της σχέσης της κοινωνίας με τα μέσα παραγωγής και εξ αυτού διακρίνονται σε κοινωνίες κοινοκτημοσύνης ή κοινωνίες ατομικής ιδιοκτησίας, παραλλαγές της οποίας αποτελούν η ταξική, η εταιρική, η κρατική και η λεγόμενη ‘δημόσια’ σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομίας. Οι σοσιαλδημοκράτες και οι λεγόμενοι ‘ελευθεριακοί’ αλλά και οι αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί, μάταια αναζήτησαν μια τρίτη μορφή κοινωνίας, ένα ‘τρίτο δρόμο’, που τάχα ‘θα συνδυάζει τον σοσιαλισμό με τον φιλελευθερισμό’, δίνοντας σ’ αυτόν ονόματα όπως «συμμετοχική δημοκρατία», «ελεύθερος συνεταιρισμός»[1], «αντεξουσιαστικός σοσιαλισμός»[2], «ελευθεριακός κομμουνισμός», ακόμα και αυτοδιεύθυνση[3]. Στην ιστορική διαδρομή της η ανθρωπότητα απέκτησε πολλές εμπειρίες και το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως δεν υπάρχει κανένας τρίτος δρόμος, όπως και δεν μπορεί να υπάρξει παρθενογένεση. Ο δρόμος για ένα καλύτερο κόσμο, για τον κόσμο της ισότητας, της δικαιοσύνης και της πραγματικής Δημο-κρατίας είναι ένας και μοναδικός. Αυτός που η εργαζόμενη και αγωνιζόμενη ανθρωπότητα προσπαθεί χιλιάδες χρόνια τώρα να ανοίξει και που οδηγεί στην αταξική κοινωνία και σε ένα «σοσιαλισμό που θα βρει τη δική του μορφή πολιτικών σχέσεων… Με τον άλφα ή βήτα τρόπο θα είναι περισσότερο του Λαού. Θα μοιάζει περισσότερο με την αρχαία αγορά και λιγότερο με τον κοινοβουλευτισμό. Θα εξαρτάται λιγότερο από την εκπροσώπηση και περισσότερο από την αυτοδιακυβέρνηση»[4].
Αταξική κοινωνία, όμως όπως είδαμε, ακόμα και με τη μορφή της ιστορικής ‘απόπειρας’, σημαίνει κοινοκτημοσύνη, δηλαδή κατάργηση της ανισότητας που προκύπτει από το σύστημα που ξεχωρίζει την κοινωνία σε ιδιοκτήτες-κατέχοντες και σε μη-κατέχοντες, σχέση που οδηγεί σε εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους, σε εκμεταλλευτές και υπό εκμετάλλευση, δηλαδή σε ανισότητες, αδικίες, εχθρότητες, καταστροφές, φτώχεια και δυστυχία, σε ποικιλώνυμες αντιπροσωπευτικές, ‘αληθινές’, ‘πραγματικές’ ψευτοδημοκρατίες και σε ολοκληρωτικούς φασισμούς.
Η κοινοκτημοσύνη οδηγεί σε ριζική αλλαγή των σχέσεων παραγωγής, με την εγκαθίδρυση σχέσεων αυτοδιεύθυνσης της κοινωνίας. Οι οποίες καταργούν τον δυϊσμό μεταξύ κοινωνίας και οικονομίας, πράγμα που οδηγεί στην Άμεση Δημοκρατία, που σημαίνει πως, από το ταξικό σύστημα που θέλει άλλοι να κάνουν κουμάντο στην οικονομία και άλλοι στην πολιτική και στην κοινωνία, περνάμε στο αταξικό σύστημα, στην αταξική Δημοκρατία, στο πλαίσιο της οποίας η ίδια η αυτοδιευθυνόμενη κοινωνία αποφασίζει για όλα τα ζητήματα που την αφορούν και πρωτίστως για την οικονομία.
Η κοινοκτημοσύνη, όμως, δεν είναι μόνο ισοκτησία και οικονομική αυτοδιαχείριση, ούτε και μόνο ισοπολιτεία και κοινωνική αυτοδιεύθυνση, δηλαδή Άμεση Δημοκρατία παντού, αλλά και δημόσια κοινοβιακή, συλλογική ζωή[5], η οποία δεν ήταν ποτέ ένα βίτσιο κάποιων, αλλά μια ιστορική αναγκαιότητα που βασίζεται σε μια από τις αιώνιες ανθρώπινες ανάγκες, αυτή της αρμονικής κοινωνικής συμβίωσης που προσφέρει αίσθημα ασφάλειας και ενότητας στα άτομα και γι’ αυτό υπονομεύτηκε από όλα τα εξουσιαστικά ιερατεία και καταπνίγηκε πολλές φορές με τη βία. «Η ανάγκη του ανθρώπου να αισθάνεται το σπίτι του σαν μέρος ενός μεγαλύτερου οικοδομήματος που περιέχει τα πάντα, στο οποίο νιώθει άνετα και αισθάνεται ότι όλοι οι άλλοι κάτοικοι αυτού του οικοδομήματος που μαζί τους ζει και δημιουργεί, αναγνωρίζουν όλοι και επιβεβαιώνουν την ύπαρξή του ως ατόμου. Μια ένωση που βασίζεται μόνο στην κοινότητα απόψεων και επιδιώξεων δεν μπορεί να ικανοποιήσει αυτή την ανάγκη. Το μόνο πράγμα που μπορεί να το κάνει αυτό είναι μια ένωση που τάσσεται υπέρ της κοινοτικής ζωής»[6].

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Μαντινάδες για τους Σαμαράδες



Τον Σαμαρά  εκάνανε    σουτέρ σ’  ένα πενάλτυ
Έλα- έλα σουτέρ σ’ ένα πενάλτυ
Κι αυτός αμέσως σκόραρε,  για τη δική μας πάρτη

Στον Σαμαρά τον άλλονε εδώσανε   τη   χώρα
Έλα- έλα εδώσανε  τη χώρα
Κι αυτός  τη χώρα έκανε οικόπεδα και δώρα


Γιάγκος Ράπτης

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Δυο ποιήματα : «Comme il faut» (Άρτεμις Μιχαηλίδου), «Χορτιάτης» (Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος)


Comme il faut

Δεν έκανε κανένα λάθος
Δεν άργησε λεπτό
δεν φόρεσε φτηνή κολόνια
δεν μύριζε η ανάσα του
δεν διάλεξε κακή γραβάτα
δεν ήταν μπουνταλάς
δεν πούλησε φιγούρα
δεν έλεγε κρυάδες
δεν ξέχασε να πληρώσει
ούτε ν’ αφήσει πουρμπουάρ

Δεν έκανε κανένα λάθος
Μα δεν της έκανε
Ραντεμάρα : Η βαρεμάρα του αποτυχημένου ραντεβού.
Σύντομο λήμμα σε λεξικό συμβιβασμού

Από την ποιητική συλλογή  «Αόριστος διαρκείας», εκδόσεις «Μανδραγόρας»



Χορτιάτης

Έχουμε όμως το θρόϊσμα των φύλλων
ψιθύρισες
Κι έγνεψα Ναι στην καινούργια μας ζωή
Το τσάϊ του βουνού στη ροδακινί κούπα
και τα κάστανα  ψηφιδωτό στη φθινοπωρινή γη
Χρώματα παντού ανακαλύπτει ο σύντροφος σπουργίτης
Το κόκκινο της αγράμπελης χαμηλά
Το κίτρινο της λεύκας και οι αποχρώσεις της οξιάς
Η δροσιά της μαργαρίτας στ’ ακροδάκτυλα
Κι αν δεν μιλώ τρυφερά είναι που
Σου γράφω με λόγια καθαγιασμένα

Από την ποιητική συλλογή «Εδουάρδοι και Αλφρέδοι», εκδόσεις «Μανδραγόρας»



Κοκτέϊλ σκόνης Σαχάρας και βαρέων μετάλλων....


Ακόμη και στη  δεκαετία του 70 , ο  Ρενέ Ντυμόν, υποψήφιος των Οικολόγων για την Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας και δεινός αναλυτής των προβλημάτων του Τρίτου Κόσμου , μιλούσε για το ράλυ  αυτοκινήτων Παρίσι – Ντακάρ, που θρυμμάτιζε τα ρηχά  αφρικανικά  εδάφη και όξυνε τη διάβρωση – συν την εκπομπή σκόνης στην ατμόσφαιρα…Έκτοτε η κίνηση των τζιπ στη Βόρεια Αφρική και στη Σαχάρα ιδιαίτερα συνέχιζε να θρυμματίζει τα εδάφη με διαρκώς μεγαλύτερο ρυθμό, αυξάνοντας τα επεισόδια μεταφοράς αιωρουμένων σωματιδίων στη Νότια Ευρώπη καθώς και τις λασποβροχές…

Το πρόβλημα μέχρι ενός σημείου «τρωγόταν» – εδώ υπήρξαν ιστορικές μαρτυρίες για λασποβροχές στην κλασική αρχαιότητα ! Όμως στην αερομεταφερόμενη  σκόνη προστέθηκαν και βαρέα μέταλλα, σύμφωνα με μια ανταπόκριση του Δημήτρη Μιχαηλίδη :  - Μόλυβδος, ψευδάγρυρος, χρώμιο, βανάδιο, αρσενικό & νικέλιο είναι ανάμεσα σε όσα έρχονται μαζί με την αφρικανική σκόνη, που αύξησε τις «επισκέψεις» της στην Ελλάδα τελευταία λόγω της έντονης ερημοποίησης στη Σαχάρα. Οι επιστήμονες ανησυχούν για τις επιπτώσεις που έχει η τοξική αφρικανική σκόνη στην υγεία και το περιβάλλον που εμφανίζεται πλέον σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της χώρας ενώ αναμένεται να αυξηθεί στο μέλλον. Τα βαρέα μέταλλα στην αφρικανική σκόνη οφείλονται στην αύξηση της ρυπογόνου δραστηριότητας στις χώρες της βόρειας Αφρικής.
«Τα προηγούμενα χρόνια είχαμε τους βομβαρδισμούς στη Λιβύη, που συνέβαλαν στη παραγωγή επικίνδυνων ρύπων. Στο Κάιρο υπάρχει μεγάλη ατμοσφαιρική ρύπανση, ενώ στη βόρεια Αφρική έχει αυξηθεί πολύ η κυκλοφορία οχημάτων. Επίσης καίγονται χωματερές απελευθερώνοντας στην ατμόσφαιρα επικίνδυνους ρύπους» , δήλωσε ο  καθ Αθ. Γκοντελίτσας. Εντοπίστηκαν σε κάθε γραμμάριο σκόνης : 173μgr μολύβδου, 10 μgr χρωμίου, 60 μgr ψευδαργύρου & 6 μgr βαναδίου. Πανεπιστήμιο Αθηνών. newsit.gr, 16/6/2014.


Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Η ΕΥΩΝΥΜΟΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ γιορτάζει …ΕΝ-ΤΕΧΝΩΣ

 Η Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη, με τη συμπλήρωση 20 χρόνων συνεχούς λειτουργίας, διοργανώνει στην ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ-ΓΚΑΖΙ, στην αίθουσα Δ7, μια μεγάλη γιορτή πολιτισμού. Η εικαστική έκθεση στην οποία θα συμμετάσχουν 70 αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες με 230 πρωτότυπα έργα ζωγραφικής και γλυπτική, θα πλαισιώνεται από παράλληλες εκδηλώσεις λόγου και μουσικής. Επίσης, θα εκτεθούν ξυλογραφίες και συλλεκτικές μεταξοτυπίες δεκάδων άλλων εικαστικών, συλλεκτικά βιβλία και αντικείμενα σε ιδιαίτερα δελεαστικές τιμές. ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ 26, 27, 28, 29 Ιουνίου 2014 

Δίδυμοι, αλλά Κινεζικοί Πύργοι….


Ο Λε Κορμπυζιέ μίλησε για την «πολεοδομία των τριών διαστάσεων», πουθενά όμως δεν αναφέρθηκε στην πολεοδομία μονής κατεύθυνσης, με κύριο στόχο τον ουρανό…Η καθ’ ύψος ανάπτυξη με τους ουρανοξύστες που ανταγωνίζονται  μεταξύ τους ως φορείς κύρους παρά ως φορείς πολεοδομικών λύσεων, έρχεται σε σύγκρουση με την Λεκορμπυζιανή αντίληψη, που έχει σαν κύριο προσόν την εξοικονόμηση επιφανειακού χώρου :  Κι ακόμη την εξοικονόμηση φύσης – θάλεγα εγώ – γιατί αποτρέπει την εκτατική οικιστική ανάπτυξη με  όλες τις ολέθριες συνέπειές της.
Όμως η «Ιστορία επαναλαμβάνεται» και το υψηλότερο εκτίθεται στον ανταγωνισμό του «υψηλοτερότερου» : Εξ ου και η πρόσφατη αναγγελία  για τους «δίδυμους πύργους» της Κίνας, που θα ξεπεράσουν τα σημερινά ύψη από ποσοτική άποψη, ενώ από ποιοτική άποψη θα φέρουν  έναν «παραδοτερισμό» (σύνθεση  του παραδοσιακού και  του νεωτερισμού…).
Ποιος είναι αυτός : Οι εν λόγω, ονόματι   Phoenix Towers ,  θα χτιστούν στην «πόλη των χιλίων λιμνών», Γουχάν,   εμπνευσμένοι από το κινέζικο σύμβολο του φοίνικα, το οποίο ακολουθεί τις αρχές του γιν και του γιανγκ της κινεζικής φιλοσοφίας, αποτελούμενο από το αρσενικό Φενγκ και το θηλυκό Χουάνγκ.
Οι  δύο πύργοι  θα  θυμίζουν φουτουριστικούς πύργους του Άιφελ, θα βρίσκονται σε επικοινωνία και θα συμπληρώνουν αρμονικά και κυριολεκτικά ο ένας τον άλλον- - αφού θα αλληλοτροφοδοτούνται με ανανεώσιμη ενέργεια .
Οι κατασκευαστές προφανώς έκριναν, ότι ολίγη οικολογία δεν βλάπτει…..


Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Τηλεδιάσκεψη για την εν πλω καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας

Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014, κατόπιν σχετικής πρωτοβουλίας του Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) των Ηνωμένων Εθνών.
Κύριοι ομιλητές ήταν οι εκπρόσωποι του OPCW Dominique Anelli , Dr. Ralf Trapp και ο Michael Luhan. Στην τηλεδιάσκεψη συμμετείχαν ακαδημαϊκοί και εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων από την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Μάλτα, ενώ από την Ελλάδα, συμμετείχε η διευθύντρια έρευνας του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» Αναστασία Μήλιου, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αριστείδης Τσατσάκης καθώς και εκπρόσωποι των οργανώσεων Greenpeace και WWF.


Οι εκπρόσωποι του OPCW επισήμαναν πως η καταστροφή των χημικών όπλων αναμένεται να ξεκινήσει τον Ιούλιο, εάν δεν προκύψουν περαιτέρω καθυστερήσεις μεταφοράς των χημικών από πλευράς Συρίας. Δηλαδή συμπίπτει χρονικά με την περίοδο τουριστικής αιχμής!
Σχετικά με το σημείο καταστροφής, παραμένει «επτασφράγιστο μυστικό» για λόγους «ασφαλείας». Ωστόσο, σύμφωνα με παλαιότερες ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, η καταστροφή πιθανολογείται ότι θα γίνει μεταξύ Σικελίας και Κρήτης, στη λεγόμενη «αβυσσαλέα πεδιάδα του Ιονίου».

Στο Μουσείο Μπενάκη


Την Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014, ώρα 20:00, γίνονται τα εγκαίνια της έκθεσης DESTEFASHIONCOLLECTION: 1 to 8
με ευθύνη της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 138, Τ 210 3453111) και του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ 


ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ
26.06 – 12.10.2013

Κλειστά 04-17.08.2014.
Μεταξύ 01-03.08 & 18-31.08.2014
επισκέψιμη κατόπιν ραντεβού T 210 2758490.




ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Πέμπτη, Κυριακή: 10.00 - 18.00
Παρασκευή, Σάββατο: 10.00 - 22.00
Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη: ΚΛΕΙΣΤΑ


Συλ­λέ­κτης φι­λι­ῶν

Της  Γεωργίας Κολοβελώνη*           

Tί κά­νεις τώ­ρα στν λ­λά­δα;
 — Συλ­λέ­γω φι­λι ­π ­μορ­φες κο­πέ­λες μ λευ­κ δέρ­μα.
            Χα­μο­γέ­λα­σε κα φά­νη­καν τ κα­τά­λευ­κα δόν­τια του. Κον
­τρ­στ μ τ σκο­ρο πρό­σω­πό του. Στν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ­ταν πι με­λα­χρι­νς ­π’ ,τι φαι­νό­ταν στν ­θό­νη. Κα­θό­μουν μι θέ­ση ­κρι­βς πί­σω του, μ πλή­ρη θέ­α στν καμ­πύ­λη το λαι­μο του. Τν ­βλε­πα ν μι­λά­ει γι τ ζω­ του ­κε, ­δ, ποι­ς ξέ­ρει πο λ­λο. ­παν­το­σε μ ­νε­ση στς ­ρω­τή­σεις το δη­μο­σι­ο­γρά­φου. Μ τν ­δια ­νε­ση πο θ ν­τι­με­τώ­πι­ζε σ λί­γο τς ­ρω­τή­σεις το κοι­νο με­τ τν προ­βο­λή. ται­νί­α παι­ζό­ταν τν πρώ­τη μέ­ρα το ν­τι­ρα­τσι­στι­κο φε­στι­βάλ. Στ ­παί­θριο πάρ­κο κό­σμος πε­ρι­δι­ά­βαι­νε τ πε­ρί­πτε­ρα, συ­ζη­το­σε, πα­ρα­κο­λου­θο­σε ­μι­λί­ες, δο­κί­μα­ζε ­θνικ γεύ­σεις ­πέ­με­νε στ γ­χώ­ριο σου­βλά­κι. Συγ­χρω­τί­στη­κε μ τ πλ­θος, ­φή­νον­τας τν ­μή­γυ­ρη ν ­να­λύ­ει μ­βρι­θς τν ­πι­και­ρό­τη­τα. Τν ­κο­λού­θη­σα. Τν φαν­τά­στη­κα σκυμ­μέ­νο πά­νω σ’ ­ναν τε­ρά­στιο χάρ­τη, ν ση­μα­δεύ­ει κου­κί­δες, χ­ρες, ν­θρώ­πους, συ­νή­θει­ες, δι­α­δρο­μές· ε­θε­ες κα καμ­πύ­λες – δρό­μων κα γυ­ναι­κν μ λευ­κ δέρ­μα. Στν ο­ρ γι τ φα­λά­φελ, γύ­ρι­σε κα μ κοί­τα­ξε. Μο ­τει­νε τ χέ­ρι. Φαν­τά­στη­κα τ γλώσ­σα του στ στό­μα μου. 

Πη­γή: ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ 

*Γε­ωρ­γί­α Κο­λο­βε­λώ­νη (Βαλ­τι­ν Τρι­κά­λων). Πτυ­χι­ο­χος Φι­λο­λο­γί­ας το Α.Π.Θ, κά­το­χος Με­τα­πτυ­χια­κο τίτ­λου σπου­δν κα ­πι­μορ­φώ­τρια φι­λο­λό­γων στς Τε­χνο­λο­γί­ες Πλη­ρο­φο­ρί­ας κα ­πι­κοι­νω­νί­ας. ρ­γά­ζε­ται στ Δευ­τε­ρο­βάθ­μια κ­παί­δευ­ση. ­χει κ­δώ­σει τν ποι­η­τι­κ συλ­λο­γ ­στο­ρί­ες μ λυ­πη­μέ­νη ρ­χή (Νέ­ος ­στρο­λά­βος /Ε­θύ­νη, ­θή­να 2012).

 

 



Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

1000 και μια αναρτήσεις ….


1000 και μια αναρτήσεις σε αυτό τον ιστότοπο, από τις 25.11.10 έως σήμερα, συνιστούν  μια μεγάλη πορεία, με πολλές ατομικές και συλλογικές συμβολές, συστηματικών, έκτακτων ή άσχετων (!) συνεργατών, παράλληλα  με τη συγγραφή  και επιμέλεια κειμένων από τον υποφαινόμενο . Είναι ένα  μεγάλο μέγεθος, που  φρονηματίζει για τα υπερ-μεγέθη που κονταροκτυπιώνται στην αρένα του πολιτισμού και της οικολογίας.

Εδώ δεν  μιλάμε για στράτευση, τουλάχιστον με εκείνα τα χαρακτηριστικά που σταδιακά μετέτρεπαν  τον άνθρωπο του πνεύματος  σε  κομματικό υπάλληλο : Ούτε όμως   μιλάμε για έναν ακόμη μεταμοντέρνο χαβαλέ, με αεριτζήδικες ασάφειες , με  δημιουργήματα τρεχαγυρευοπουλικών προθέσεων, με  σνομπάρισμα δικαίων και αδίκων….

«Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά – να μου δοθεί αυτή η χάρι» - έλεγε ο Σεφέρης. Σε αυτή τη χώρα με τα γνωστά σύνδρομα υποτέλειας και επαρχιωτισμού, η λιτότητα και η διαύγεια των νοημάτων συνιστούν κορυφαίες αρετές. Ιδιαίτερα μάλιστα σήμερα, όταν το μέλλον είναι αόρατο, όταν η  ελλαδική και κυπριακή αποικιοποίηση  προωθείται  -  παράλληλα  με την αποδόμηση πολλών ακόμη εθνικών ιδιαιτεροτήτων της ιστορίας….

Σε αυτό το μικρό μετερίζι, βάζουμε  πλώρη για την επόμενη χιλιάδα αναρτήσεων. Eάν έλθει το καλό, έχει καλώς. Αλλιώτικα είμαστε αποφασισμένοι για το χειρότερο  -    ως   κοινωνοί εκείνου του ηρωϊκού πνεύματος   που έκανε τον ανεπανάληπτο Κώστα Μόντη να γράφει :
«Ελάχιστοι μας διαβάζουν – ελάχιστοι ξέρουν τη γλώσσα μας – μένουμε αδικαίωτοι κι αχειροκρότητοι – σ’ αυτή τη μακρινή γωνιά – όμως αντισταθμίζει  που γράφουμε Ελληνικά»

Γιάννης Σχίζας

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Εγκατάσταση Δορυφορικών Συσκευών Καταγραφής αλιευτικών δραστηριοτήτων…..


Ερώτηση προς τον . Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων των βουλευτών Νίκου Συρμαλένιου, Αγνής Καλογερή και Αλέξανδρου  Μεϊκόπουλου

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Η ιδέα του δορυφορικού ελέγχου των αλιευτικών δραστηριοτήτων είναι πολύτιμη, με δεδομένη την συνδυασμένη  αύξηση της αλιευτικής ικανότητας των σκαφών και την μείωση των ιχθυοαποθεμάτων…Για το θέμα αυτό αξιοποιήσαμε πολύ χώρο στα περιοδικά ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ και ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ, σε εκπομπές στο κανάλι ΤΗΛΕΦΩΣ και όπου αλλού μπορούσαμε, όταν η υπόθεση ήταν ακόμη περιθωριοποιημένη και η κοινή γνώμη ανενημέρωτη,  στη μεγάλη της πλειοψηφία…Τώρα το θέμα του ελέγχου τίθεται σε νέες βάσεις, ενώ φαίνεται πως ατονούν  οι  συμβατικές μέθοδοι ελέγχου της αλιευτικής δραστηριότητας, με την επιτόπια αστυνόμευση των θαλασσών…Όμως  ο απαιτούμενος εξοπλισμός των σκαφών για την αδειοδότηση και εποπτεία τους από τα νέα, δορυφορικά συστήματα ελέγχου,  είναι ιδιαίτερα  ακριβός, και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης. Κανείς δεν υποστηρίζει την αυθαίρετη υπεραλίευση – και  το ίδιο ισχύει για τους τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως γιατί πρέπει να επιβαρυνθούν οι  αλιείς σε αυτή τη  συγκυρία και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό;

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ…..

Με τις αριθμ. 9314/150764/30-12-2013, 10288/161728/30-12-13, 7102/156660/17-12-13 και 7101/156653/17-12-13 ΚΥΑ καθορίστηκαν τα υπόχρεα σκάφη για την εγκατάσταση συσκευών αυτόματου εντοπισμού VMS και ηλεκτρονικής καταγραφής και διαβίβασης των αλιευτικών δραστηριοτήτων ERS, καθώς και οι όροι και διαδικασίες προμήθειας και χρηματοδότησης τους. Η υποχρέωση εγκατάστασης των παραπάνω συσκευών προκύπτει στο πλαίσιο εφαρμογής του Καν(ΕΚ)1224/2009, περί θέσπισης κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, και αφορά τα σκάφη των 12 μέτρων και άνω. Σύμφωνα με τον οποίο τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να θέσουν «σε λειτουργία ένα αξιόπιστο σύστημα ελέγχου της αλιευτικής δραστηριότητας των επαγγελματικών σκαφών που φέρουν την σημαία τους με την αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας».
Κι ενώ σύμφωνα με τα άρθρα 9 παρ.5 και 15 παρ 4 του Κανονισμού, από την παραπάνω υποχρέωση μπορούν να εξαιρεθούν τα σκάφη κάτω των 15 μέτρων εφόσον δραστηριοποιούνται αποκλειστικά εντός της θαλάσσιας επικράτειας του κράτους μέλους ή δεν παραμένουν ποτέ στην θάλασσα πάνω από 24 ώρες ανά αλιευτικό ταξίδι, η χώρα μας αποφάσισε να μην εφαρμόσει την εξαίρεση.

Ανακαινισμένο Ιστορικό - Εμπορικό Κέντρο Αμαρουσίου


Της Ελένης Μπριασούλη*

είναι μια θετική εκδήλωση για τη στήριξη της εμπορικής, και όχι μόνο, ζωής του κέντρου.
Συγχρόνως δίνει την ευκαιρία να επισημανθούν μερικά σημαντικά ζητήματα των οποίων η αντιμετώπιση είναι απαραίτητη για να επιτευχθεί ο στόχος « να προσφέρουμε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας στους πολίτες και να προωθήσουμε την τόνωση της τοπικής μας αγοράς» που αναφέρει το Δελτίο Τύπου του Δ. Αμαρουσίου.

Βιοκλιματική ανάπλαση
Με βάση τον ορισμό του Βιοκλιματικού Σχεδιασμού, μια ορθότερη διατύπωση για την ανάπλαση στο Δήμο Αμαρουσίου είναι ‘ανάπλαση με στοιχεία βιοκλιματικού σχεδιασμού’ δεδομένου ότι πολλά στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος δεν αντιμετωπίσθηκαν ορθά. Το υπόστρωμα με σκυρόδεμα των πεζοδρόμων δεν επιτρέπει την άμεση διείσδυση του νερού της βροχής στο έδαφος και τη συμβολή του στον εμπλουτισμό των υπόγειων υδάτων.  Η απουσία πρασίνου,  με εξαίρεση τα λιγοστά δένδρα στην οδό Ερμού, και αυτά μη-ενδημικά, είναι αισθητή. Από τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν απουσιάζει το ξύλο (φυσικό υλικό) ενώ κυριαρχεί το ενεργοβόρο και τεχνητό αλουμίνιο.
Τα φωτοβολταϊκά συστήματα, πέραν του ότι δεν έχουν μεγάλη απόδοση γενικά, τοποθετήθηκαν στο μέσον πολυσύχναστων δρόμων. Ήδη κάποια κρύσταλλα έχουν σπάσει, βρωμίζουν (κάτι που μειώνει πολύ την απόδοση τους πέραν της αισθητικής τους) και … ενίοτε καλύπτονται από τραπεζοκαθίσματα, ομπρέλες και μοτοσυκλέτες! Ουδέν σχόλιον!

Αισθητική του αναπλασμένου ιστορικού κέντρου
Είναι λυπηρό οι αισθητικές επιλογές της ανάπλασης του ιστορικού εμπορικού κέντρου να παραπέμπουν σε αύλειο χώρο φυλακών ή εργοστασίων …

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Zωή στην άγρια ζωή !


Σχετικά με την κατάσταση του Αρχαίου Νεκροταφείου Παροικιάς Πάρου



Ερώτηση των  βουλευτών  του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Συρμαλένιου και Μαρίας Κανελλοπούλου προς τον Υπουργό Αθλητισμού και Πολιτισμού

Ένα από τα σημαντικότερα αρχαία νεκροταφεία της Ελλάδας με ευρήματα από τον 8οπ.Χ. έως και τον 3ο μ.Χ. αιώνα βρίσκεται στην Πάρο. Το συγκεκριμένο νεκροταφείο βρίσκεται στην καρδιά του οικισμού της Παροικιάς και είναι ορατό από όποιον προσεγγίσει την περιοχή. Εντούτοις, λόγω της θέσης του σπουδαίου αυτού αρχαιολογικού χώρου στην παραλιακή ζώνη, παρουσιάζεται συνεχής εισροή θαλάσσιων υδάτων, κάτι που απαιτεί τη συνεχή λειτουργία μηχανολογικού εξοπλισμού για την άντληση των εισερχόμενων υδάτων. Δυστυχώς, σήμερα το αρχαίο νεκροταφείο βρίσκεται για άλλη μια φορά ημιβυθισμένο σε στάσιμα νερά, καθώς εξαιτίας έλλειψης κονδυλίων δεν λειτουργεί η μία εκ των τεσσάρων αντλιών
Στο πλαίσιο της αποδυνάμωσης της αρχαιολογικής υπηρεσίας με τις ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές, το Υπουργείο Πολιτισμού α) συρρίκνωσε σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες των Περιφερειακών Υπηρεσιών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της διαχείρισης και ανάδειξης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, β) έβγαλε σε διαθεσιμότητα 3 από τους 4 σχεδιαστές στην ΚΑ Εφορία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων με αποτέλεσμα την διαφαινόμενη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών σχεδίασης, γ) μείωσε δραματικά τις πιστώσεις για την προστασία, συντήρηση και ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων σε όλη την Ελλάδα αλλά και στις Κυκλάδες (αναλώσιμα, λειτουργικές δαπάνες, κτλ).
Η διαμορφωθείσα κατάσταση έχει οδηγήσει μνημεία όπως το Αρχαίο Νεκροταφείο της Πάρου σε απαξίωση και στρέφει τους κατοίκους σε διαμαρτυρίες για την δυσοσμία, τα κουνούπια και την εικόνα της συνολικής εγκατάλειψης που παρουσιάζει ο χώρος, οποίος πλέον προσομοιάζει με έλος.

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Ερημοποίηση : Ένα υπαρξιακό θέμα για μια επέτειο….


Της Ελένης Μπριασούλη*

Είκοσι χρόνια μετά από εκείνη την πρώτη 17η Ιουνίου 1994 στο Παρίσι που τα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν τη Διεθνή Σύμβαση για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης και καθιέρωσαν την 17η Ιουνίου σαν Παγκόσμια Ημέρα για την Ερημοποίηση, ένα ερώτημα είναι «πόσο ακόμα θα γιορτάζουμε αυτή την ‘επέτειο’»;
Μια άμεση απάντηση δεν είναι εύκολη γιατί η ερημοποίηση είναι μια ύπουλα αθέατη, μακροχρόνια διαδικασία υποβάθμισης της γης, κυρίως στις ξηροθερμικές περιοχές του πλανήτη, που δύσκολα καταγράφεται σε μεγάλες ενιαίες εκτάσεις και επί μακρόν. Επιπλέον, ορίζεται και εκτιμάται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και με δεδομένα ποικίλης ποιότητας με αποτέλεσμα οι εκτιμήσεις της έκτασης της ερημοποιημένης ή/και σε κίνδυνο ερημοποίησης γης να κυμαίνονται σημαντικά.  Έτσι, για να απαντηθεί το ερώτημα, χρειάζεται να συνεκτιμηθούν οι τάσεις των άμεσων και των γενεσιουργών αιτίων της ερημοποίησης και το κατά πόσο οι προτεινόμενες δράσεις για την καταπολέμηση της εφαρμόζονται στην πράξη.

Quo vadis ερημοποίηση;
Κάθε λεπτό προστίθενται 150 άνθρωποι στη γη, αποψιλώνονται 25 εκτάρια και αστικοποιούνται 5,5 εκτάρια γης, υποβαθμίζονται 10 εκτάρια εδάφους και ερημοποιούνται 23 εκτάρια γης κάτι που μπορεί να επιφέρει 25 τοις εκατό μείωση στην παγκόσμια παραγωγή τροφίμων τον 21ο αιώνα[i]. Κάθε χρόνο 120.000 τετρ. χιλιόμετρα γης (έκταση λίγο μικρότερη από την Ελλάδα), που θα μπορούσαν να παράγουν 20 εκατομμύρια τόνων σιτηρών, μετατρέπονται σε ανθρωπογενείς ερήμους. Ο απολογισμός για την Ελλάδα είναι απογοητευτικός. Το 34% των περιοχών της χώρας θεωρείται υψηλού, το 49% μέτριου και το 17% χαμηλού κινδύνου για ερημοποίηση[ii].
Κι ενώ η μέση κατά κεφαλή καλλιεργήσιμη γη  μειώνεται – από 0.39 εκτάρια το 1960, σε 0.23 εκτάρια το 2000 και σε 0.21 εκτάρια το 2007, η ζήτηση για γεωργική γη αυξάνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 2050 θα πρέπει να τραφούν εννιά δισεκατομμύρια ψυχές…
Κάθε χρόνο οι απώλειες εισοδήματος λόγω υποβάθμισης της γης και ερημοποίησης υπολογίζονται σε 20-40 δισεκατομμύρια δολάρια[iii] … Το κόστος της διάβρωσης των εδαφών υπολογίσθηκε σε 7,3 δισεκατομμύρια Ευρώ για την Ευρωπαϊκή Ένωση των 25 το 2006. Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις συνιστώσες της υποβάθμισης (μείωση οργανικής ύλης εδάφους, αλάτωση, κατολισθήσεις, ρύπανση εδαφών), το κόστος υπολογίσθηκε σε 38 δισεκατομμύρια Ευρώ[iv] ενώ το κόστος της πρόληψης, εκτιμήθηκε σε 2.4 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο[v].