Τὸ λά­θος παι­δί

Tης  Χαράς Νικολακοπούλου 

TΟ ΚΟΙΤΟΥΣΑΝ ξέ­πνο­οι  ἀ­πὸ τρο­μά­ρα ὅ­ταν ἄρ­χι­ζε νὰ γα­βγί­ζει σὰν σκυ­λά­κι. Τὸ παι­δὶ ἦ­ταν ἤ­δη δυ­ό­μι­σι χρό­νων. Βέ­βαι­α στὴν ἀρ­χὴ δὲν τὸ πῆ­ραν στὰ σο­βα­ρά, κα­μώ­μα­τα ἑ­νὸς μω­ροῦ εἶ­παν.

       Ὅ­ταν ὅ­μως πέ­τα­ξε τρί­χες σὲ ὅ­λο του τὸ σῶ­μα, ἄ­σπρες τρί­χες καὶ μαῦ­ρες ἀ­νά­κα­τα καὶ τὸ δέρ­μα του ἄρ­χι­σε νὰ ἐμ­φα­νί­ζει ἀ­σπρό­μαυ­ρες βοῦ­λες, δὲν μπο­ρεῖ εἶ­πε ἡ μη­τέ­ρα, αὐ­τὸ δέν εἶ­ναι δι­κό μου παι­δί, κά­ποι­ο λά­θος κά­να­νε στὸ μαι­ευ­τή­ριο.

       Προ­χώ­ρη­σαν σὲ τέ­στ DNA καὶ —ὤ τοῦ θαύ­μα­τος!— ὄν­τως τὸ παι­δὶ δὲν ἦ­ταν δι­κό τους. Ἀ­κο­λού­θη­σαν κα­ταγ­γε­λί­ες καὶ δι­κα­στή­ρια μὲ τὸ μαι­ευ­τή­ριο καὶ ἀ­γω­γὲς γιὰ γεν­ναί­α ἀ­πο­ζη­μί­ω­ση καὶ ἐ­πὶ τέ­λους ἀ­να­κά­λυ­ψαν τὸ σω­στὸ μω­ρὸ στὴν ἀ­γροι­κί­α ἑ­νὸς κά­ποι­ου ζεύ­γους Ντό­ναλντ λί­γο ἔ­ξω ἀ­πὸ τὸ Ρό­τσιλντ, ὄ­χι μα­κριὰ ἀ­πὸ τὴ δι­κή τους κω­μό­πο­λη.

       Ὡ­στό­σο, τὴ μέ­ρα ποὺ πῆ­γαν νὰ πά­ρουν πί­σω το μω­ρό τους, τὸ σω­στὸ μω­ρὸ αὐ­τὴ τὴ φο­ρά, κά­τι ἀ­να­πάν­τε­χο συ­νέ­βη.

       Τὸ ζεῦ­γος Ντό­ναλντ τοὺς ὑ­πο­δέ­χτη­κε στὸν κῆ­πο. Ἕ­νας τε­ρά­στιος μο­λοσ­σὸς τρι­βό­ταν χα­δι­ά­ρι­κα στὰ πό­δια τῆς κυ­ρᾶς του.

       Ἡ μη­τέ­ρα ἔ­ρι­ξε μιὰ μα­τιὰ στὸ σω­στὸ μω­ρὸ καὶ ἀ­μέ­σως με­τὰ κοί­τα­ξε τὸ λά­θος παι­δί. Μπου­σού­λα­γε στὸ χορ­τά­ρι, δὲν ἦ­ταν σί­γου­ρο ὅ­τι θὰ περ­πα­τοῦ­σε τε­λι­κά, ἐ­κεί­νη τὴ στιγ­μὴ μά­λι­στα εἶ­χε ἀ­να­ση­κώ­σει τὸ ἀ­ρι­στε­ρό του πό­δι καὶ κα­του­ροῦ­σε τὸν φρά­χτη τῆς οἰ­κο­γέ­νειας Ντό­ναλντ, εἶ­χαν φυ­τε­μέ­να με­ρι­κὰ ὄ­μορ­φα λι­γού­στρα ἐ­κεῖ.

       «Τί φταί­ει τὸ κα­κό­μοι­ρο», εἶ­πε ἀ­πὸ μέ­σα της, «ἔ­τσι γεν­νή­θη­κε, ποιές ἁ­μαρ­τί­ες πλη­ρώ­νει;» Ἦ­ταν κα­λὴ γυ­ναί­κα καὶ ἀ­γα­θή.

       Ἔ­ρι­ξε μιὰ μα­τιὰ στὸ κα­νο­νι­κὸ παι­δί, στρουμ­που­λὸ καὶ ἄ­σπρο, πο­λὺ πα­ρά­ξε­νο τῆς φά­νη­κε, τό­σο εἶ­χε συ­νη­θί­σει νὰ ξυ­πνά­ει μέ­σα στὴ νύ­χτα ὄ­χι ἀ­πὸ κλά­μα­τα ἀλ­λὰ ἀ­πὸ γαυ­γί­σμα­τα.

       Ὁ ἄν­τρας της κοι­τοῦ­σε πέ­ρα μα­κριὰ τὸν κα­πνὸ ἀ­πὸ τὰ ἐρ­γο­στά­σια ποὺ αὐ­λά­κω­νε τὸν οὐ­ρα­νό, ἡ ἐ­παρ­χί­α τους ἦ­ταν βι­ο­μη­χα­νι­κὸ κέν­τρο μὲ ἑ­κα­τον­τά­δες ἀλ­λο­δα­ποὺς ἐρ­γά­τες νὰ συρ­ρέ­ουν κα­θη­με­ρι­νὰ ψω­μο­ζη­τών­τας δου­λειά. Ἡ ἐγ­κλη­μα­τι­κό­τη­τα τε­λευ­ταί­α εἶ­χε αὐ­ξη­θεῖ κα­τα­κό­ρυ­φα.

       Ὁ πα­τέ­ρας σὲ ἀν­τί­θε­ση μὲ τὴ μη­τέ­ρα δὲν σκε­φτό­ταν τί­πο­τα εὐ­οί­ω­νο γιὰ τὸ μέλ­λον τοῦ μω­ροῦ οὔ­τε καὶ γιὰ τὸ δι­κό του. Ἦ­ταν ἕ­νας σπαγ­κο­ραμ­μέ­νος καὶ πο­λὺ πρα­κτι­κὸς ἄν­θρω­πος.

       Ἔ­πει­τα ἀ­πὸ σύν­το­μη συ­νεν­νό­η­ση μὲ τὸν σύ­ζυ­γό της…

       — Θὰ κρα­τή­σου­με αὐ­τὸ τε­λι­κά, εἶ­πε ἡ μη­τέ­ρα, σὰν νὰ δι­ά­λε­γε κου­βερ­λὶ γιὰ τὴν κρε­βα­το­κά­μα­ρα, κι ἔ­δει­ξε τὸ λά­θος παι­δά­κι. Θὰ τὸ κρα­τή­σου­με, μᾶς ἀ­ρέ­σει πε­ρισ­σό­τε­ρο, εἶ­ναι πῶς νὰ τὸ πῶ… πιὸ χρή­σι­μο ἀ­πὸ τὸ ἄλ­λο τὸ κα­νο­νι­κό. Τοὺς εἶ­χε φέ­ρει κα­λο­τυ­χί­α, αὐ­τὸ ἤ­θε­λε νὰ πεῖ.

       Ὅ­ταν γύ­ρι­σαν στὸ σπί­τι τους, ἀ­φή­νον­τας σὲ τε­ρά­στια ἔκ­πλη­ξη τὸ ζεῦ­γος Ντό­ναλντ, γέ­μι­σαν ἕ­να μπο­λά­κι μὲ σκυ­λί­σια τρο­φὴ πί­σω ἀ­πὸ τὴν πόρ­τα καὶ το­πο­θέ­τη­σαν ἐ­κεῖ ἀ­να­κούρ­κου­δα τὸ παι­δί.

       Ἦ­ταν στ’ ἀ­λή­θεια ἕ­να χρή­σι­μο παι­δά­κι-σκυ­λά­κι, δύ­ο σὲ ἕ­να, σὲ ἐ­πο­χὲς ποὺ ὁ κό­σμος μα­στι­ζό­ταν ἀ­πὸ φτώ­χεια, ἀ­νερ­γί­α καὶ ἐγ­κλη­μα­τι­κό­τη­τα. Θὰ ἦ­ταν φύ­λα­κας ἀ­σφα­λῶς γιὰ τὸ σπί­τι, οὔ­τε λό­γος γιὰ ἔ­ξο­δα σπου­δῶν, γκο­με­νο­δου­λει­ές, playstation, video games καὶ τέ­τοι­ες ἀ­η­δί­ες, α­σε ποὺ στὸ μέλ­λον ὅ­λο καὶ κά­ποι­ο τσίρ­κο θὰ ἐ­πι­σκε­πτό­ταν τὴν πε­ρι­ο­χή τους σὲ ἀ­να­ζή­τη­ση και­νού­ρι­ων θαυ­μά­των-τε­ρά­των.

Πη­γή: ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ 

Χα­ρὰ Νι­κο­λα­κο­πού­λου. Σπού­δα­σε φι­λο­λο­γί­α καὶ ἔ­χει με­τα­πτυ­χια­κὸ δί­πλω­μα στὴ Δη­μι­ουρ­γι­κὴ Γρα­φή, ἀ­πὸ τὸ Πα­νε­πι­στή­μιο Δυτ. Μα­κε­δο­νί­ας. Ζεῖ στὴν Κα­λα­μά­τα καὶ ἐρ­γά­ζε­ται στὴ Μέ­ση Ἐκ­παί­δευ­ση. Ἔ­χει ἐρ­γα­στεῖ ὡς κει­με­νο­γρά­φος σὲ δι­α­φη­μι­στι­κὲς ἑ­ται­ρί­ες. Ἀ­πὸ τὶς ἠ­λε­κτρο­νι­κὲς ἐκ­δό­σεις 24 γράμ­μα­τα κυ­κλο­φο­ρεῖ ἡ με­τα­πτυ­χια­κὴ ἐρ­γα­σί­α της Πα­ρα­δο­ξο­λο­γί­ες καὶ γλωσ­σι­κὲς ἀ­κρο­βα­σί­ες στὸ πε­ζο­γρα­φι­κὸ ἔρ­γο τοῦ Γιά­ννη Σκα­ρίμ­πα. Τε­λευ­ταῖ­ο βι­βλί­ο της Ἡ δη­μι­ουρ­γι­κὴ γρα­φὴ στὸ Γυ­μνά­σιο (ἐκδ. Σι­δέ­ρη).