Eίναι κάτι περισσότερο από το μεγάλο πάρκο της Βουλώνης, στο Παρίσι, είναι
κοντά στο Αθηναϊκό κέντρο, ακούγεται τα τελευταία
χρόνια μόνο «από σπόντα» και με αφορμή «μεγαλεπήβολα
σχέδια» όπως αυτό της μεταφοράς του γηπέδου του
Παναθηναϊκού. Θα έπρεπε να είναι στο
επίκεντρο μιας μακρόχρονης ζύμωσης, να συνεγείρει τους περιβάλλοντες 6 Δήμους
και να αποτελεί άσκηση πολεοδομικής ανάπλασης εξ αποστάσεως. Θα έπρεπε να
αποτελέσει πιλοτική μορφή στη διύλιση παραγωγικών δραστηριοτήτων, με στόχο την αναχωροθέτηση («έξωση») ορισμένων
και την μεθοδική ενσωμάτωση άλλων σε ένα καθεστώς πρασίνου και πολιτισμού.
Τώρα πάντως
υπόκειται σε ένα καθεστώς χαοτικής και αλλοπρόσαλλης εξέλιξης, εκθέτοντας όλο
και περισσότερο την ουτοπία των ονείρων
μας
ΥΓ
Ευχαριστώ τον Κώστα Τάτση για την επανεπικαιροποίηση αυτής της (σπάνιας) φωτογραφίας του 19ου αιώνα από το οπτικό πεδίο της Ακρόπολης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου