Του κλώτσου και του μπάτσου

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ της 18.3.17

Έχουν περάσει χρόνια  από εκείνη την επιχείρηση «ευπρεπεισμού» της ενδογηπεδικής συμπεριφοράς των φιλάθλων, με την  προσπάθεια αποκλεισμού  των βωμολοχιών  μέσω  διασποράς αστυνομικών  στις εξέδρες. Πολλοί είχαν πάρει στα σοβαρά  τη συγκεκριμένη  κίνηση  «εκπολιτισμού» , αν και δεν έλειπαν οι σκεπτικιστές .  Ένας τέτοιος ήταν  ο αξέχαστος Γιάννης Καλαϊτζής , που σε μια γελοιογραφία του παρουσίαζε εξαγριωμένους  οπαδούς να αποδοκιμάζουν τα κακώς κείμενα  με φράσεις  πολιτιστικώς ορθές, όπως «ρε διαιτητή ομοφυλόφιλε, συνουσιάζεσαι» «είσαι κίναιδος ρε» - και άλλα, ευπρεπή παρόμοια….

Τελικά ο ενδογηπεδικός ευπρεπεισμός δεν ήλθε – πράγμα που διαπίστωσα ο ίδιος  σε ένα ματς Ολυμπιακού-Ηρακλή, όταν από άγνωστη αφορμή δεκακισχίλιοι τουλάχιστον  οπαδοί του «θρύλου»  άρχισαν να φωνασκούν «..αμιέται – ο ΠΑΟ – κι η Λεωφόρος»…Παρά τις αντίθετες προσπάθειες, παρά την αγιογραφία  του «οικογενειάρχη» που χωρίς πάθος  «έρχεται, βλέπει , νικάει (ή χάνει) η ομάδα του» (για να βάλουμε και λίγο Ιούλιο Καίσαρα στην αφήγηση…), το γήπεδο εσώκλειε ένταση , λατρεία αλλά και μίσος. Οι δε οπαδοί – κατά πως υποστήριζα  σε μια ραδιοφωνική εκπομπή με τον ποιητή και σεσημασμένο Ολυμπιακό Κώστα Κρεμμύδα- ήταν αδύνατο να συμφιλιωθούν με την ήττα….

Η διείσδυση του πολιτισμού στο γήπεδο  πραγματοποιήθηκε ελάχιστα , ενώ το αντίθετο ενισχύθηκε : Το γήπεδο και ο εγγενής χουλιγκανισμός βγήκαν στην κοινωνία, άλλοτε  στο  στυλ επιθεωρήσεων   Μάρκου Σεφερλή, κι άλλοτε με  τραγικές συνέπειες . Στην πρώτη περίπτωση ανάγεται  η αφήγηση  σιδηροδρομικού τινός (ιστότοπος Οικολογείν) που προσπαθεί να αποτρέψει την αφαίρεση λίθων από τις σιδηροδρομικές γραμμές για «γηπεδικές χρήσεις» και που αντιμετωπίζεται με το λόγο της ΠΑΟΚτζίδικης τιμής(!) ότι οι πέτρες θα επιστραφούν στην οικεία  θέση, εάν όλα πάνε καλά…

Στη δεύτερη περίπτωση ανάγεται ο βανδαλισμός  σημάτων της Τροχαίας και  η τσαμπουκαλίδικη χρήση αστικών επιφανειών – όπως   της Κυψέλης, που αενάως βάφονται και ξεβάφονται και επαναβάφονται με ΑΕΚτζίδικα συνθήματα. Ακόμη  είναι η κατάσταση της Νέας Φιλαδέλφειας, όπου υπάρχουν άπειρες καταγγελίες όσον αφορά την άσκηση βίας  στους αντιτιθέμενους στην υλοποίηση νέου γηπέδου…

Ο Γούντυ Άλλεν έλεγε  ότι η κωμωδία είναι τραγωδία  συν χρόνος, όμως και το αντίθετο φαίνεται ισχυρό : Η αρχική κωμική, οικεία  και εγκάρδια ποδοσφαιρική κατάσταση – όπως αυτή που περιέγραφαν στην «Εντεκάδα»(εκδόσεις Παρουσία, 2010)  γνωστοί συγγραφείς -   γίνεται με την πάροδο του χρόνου ηγεμονευόμενη ή υφιστάμενη τον παρασιτισμό του βάνδαλου  οπαδισμού, της  παρεοκρατίας των θυρών, των αρχηγιλικίων διαφόρων ματσωμένων.

Οι πολίτες που  κατανοούν  ότι η ανταγωνιστική δυναμική των σπορ διολισθαίνει  σε  ενδογηπεδικά και εξωγηπεδικά ήθη Ρωμαϊκής Αρένας, προσβλέπουν σαφώς στην επιβολή  του Κράτους Δικαίου:  Οι δε οικολογούντες μπορούν να επισείουν  στην ΑΕΚ του δικεφάλου τις καλές στιγμές της – όταν προ τριετίας συνέδραμε την προστασία των αετών από την  Ορνιθολογική…